Navigatie overslaan
Sluit je aan
Visie op de Bijbel.
© EO

In Bijbelboek Jesaja rebelleert het volk tegen God - welke parallellen zie je nu met de wereld?

Visie op de Bijbel

vandaag · 09:30| Leestijd:2 minVisie

Update: vandaag · 09:30

Een moment van Bijbelse bezinning, op de drempel van het weekend. Elke zaterdag biedt 'Visie' je een nieuw perspectief op een Bijbelverhaal. Lees én praat mee!

De overdenking van vandaag gaat over Jesaja 1:1-6. Scroll naar beneden voor de Bijbeltekst.

De overdenking

In de adventstijd lezen mensen vaak uit het Bijbelboek Jesaja. De reden daarvoor is dat hij veel profetieën doorgeeft over de Verlosser die komt. Vandaag lezen we de eerste verzen van Jesaja. Hij begint met de aanklacht tegen Israël en Jeruzalem. Het is een triest plaatje: het volk is hun Vader vergeten, of sterker nog: ze rebelleren tegen Hem. Ze zijn onwetende mensen, beschadigd en met schuld beladen. Dat is een lekkere binnenkomer. ‘In medias res’, heet dat in de literatuur: we vallen er meteen middenin. En we zitten er eigenlijk nog steeds middenin.

Praat mee Welke parallellen zie je tussen de situatie die Jesaja schetst en hoe het er in de wereld voor staat?

Jesaja 1:1-6

Visioen van Jesaja, de zoon van Amos, dat hij zag over Juda en Jeruzalem toen Uzzia, Jotam, Achaz en Hizkia in Juda regeerden. 
Aanklacht tegen Israël en Jeruzalem
Hoor toe, hemel, geef gehoor, aarde,
de HEER heeft gesproken:
Ik heb mijn kinderen opgevoed en grootgebracht,
maar ze zijn tegen Mij in opstand gekomen.
Een rund herkent zijn meester,
een ezel weet wie zijn voederbak vult,
maar Israël mist elk inzicht,
mijn volk leeft in onwetendheid.

Wee dit ontrouwe volk, met schuld beladen,
volk van zondaars, verdorven geslacht. 
Zij hebben de HEER verlaten,
de Heilige van Israël versmaad,
Hem de rug toegekeerd.
Ben je niet genoeg geslagen,
verzet je je nog altijd?
Heel je hoofd doet pijn, heel je hart is ziek.
Van voetzool tot kruin, niets is ongeschonden:
een en al wonden en builen en striemen,
niet verbonden, niet verzorgd, niet met olie verzacht.

Tekst: Eline de Boo

Meest gelezen

Lees ook