Lezersvraag | ‘Ongelovigen naar de hemel?’

Ik denk dat er een paar misverstanden achter je vraag schuilgaan, waardoor deze bij je kan opkomen en je je hier zorgen over maakt:

• Allereerst, de hemel is niet het eindpunt. Er staat bijna niets in de Bijbel over de hemel. De doden zijn daar veilig bij God, zoveel is duidelijk, ze rusten er een tijdje bij hem, maar daarna keert Jezus met hen terug naar de aarde, om hier samen de nieuwe aarde te vestigen. Ik zal het daarom verder over ‘de nieuwe aarde’ hebben. Dat is onze toekomst en daar zullen we veel langer zijn dan de korte periode ervoor in de ‘hemel’.

Je ideeën zijn God niet

• Een ander misverstand is dat je redelijk eenvoudig een streep door de mensheid heen zou kunnen trekken tussen de gelovigen en de niet-gelovigen. Maar kan dat eigenlijk wel?

Ik noem mij zelf bijvoorbeeld wel gelovig, maar ik ken ook tijden van twijfel of zelfs ongeloof, en ik merk dat de meeste gelovigen die kennen. En in welke God geloof ik eigenlijk? Ik noem mijn godsbeeld dan brutaalweg ‘God’, maar in hoeverre kloppen mijn ideeën bij de ware God? Ken ik God wel echt? En geloof ik dan wel echt? En wanneer geloof je genoeg om bij hem te kunnen zijn op de nieuwe aarde?

Hier speelt ook een misverstand mee in de uitleg van de bekendste tekst hierover: ‘Ik ben de weg, de waarheid, en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij.’ We lezen daar dan: je moet in Jezus geloven om in de hemel te komen, maar dat staat er niet letterlijk. Er staat alleen dat je Jezus nodig hebt om gered te worden. Verder niets. Ook niet dat je Jezus moet kennen. Misschien is dat wel zo, maar het staat er niet, dus dat moeten we dan ook niet zelf invullen!

Je daden tellen mee

• Nog een misverstand is dat God je uiteindelijk alleen beoordeeld op je ideeën. Denk je dat God bestaat? Dat is dan doorslaggevend voor of je in de hemel komt…

De Bijbel beoordeelt mensen echter zelden op hun ideeën, maar vooral op hun daden. Jezus zegt bijvoorbeeld: ‘Niet iedereen die ‘Heer, Heer’ tegen mij zegt, gaat het koninkrijk van God binnen, maar alleen wie handelt volgens wat God wil.’ En zijn jongere broer Jakobus zegt een tijdje later: ‘Wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof je soms kunnen redden?’
 

• Lees ook: Hoe zit dat nou met de hemel en de hel?

Dit maakt het nog weer lastiger zomaar een lijn te trekken tussen gelovigen en niet-gelovigen: er zijn dan ‘gelovigen’ die heel veel vrome dingen beweren, maar intussen nogal lelijk doen, en ‘niet-gelovigen’ die misschien zelfs nooit van God hebben gehoord, maar zich prachtig opstellen…

 God kijkt naar je geschiedenis

• Een vierde misverstand achter je vraag is, denk ik, dat God voor iedereen dezelfde maatstaf zou hanteren.

Jezus benadrukt echter keer op keer, dat je eigen unieke geschiedenis altijd meetelt. Hij zegt bijvoorbeeld, dat ‘wie veel gegeven is, veel wordt gevraagd, en wie weinig gegeven, wordt weinig gevraagd’. Hij past dat toe bij een arme weduwe, die maar een paar cent doneert, maar relatief veel meer.

Hoe zou dat dan werken bij mensen die nooit over God hebben gehoord, of die met een raar godsbeeld zijn opgevoed, of enorm teleurgesteld zijn in hun leven, en op dat soort redenen het lastig vinden om te geloven? Welke God verwerpen zijn eigenlijk? Een godsbeeld of de ware God? Paulus zegt dat ‘God geen acht slaat op de tijd waarin men hem niet kende’.

Kijk niet naar jezelf

• Maar het belangrijkste misverstand is nog wel, dat je naar eigenschappen van mensen zou moeten kijken, om iets over hun eeuwige toekomst te weten.

De Bijbel probeert elke keer onze blik van onszelf af te krijgen. Het oordeel is aan God. Hij is liefde. Dat betekent dat, wat er ook precies gebeurt, het hoe dan ook ultiem liefdevol zal zijn.

Maak je dus geen zorgen over wie er nou precies bij hoort of niet. Dat is echt niet aan ons. Wat er gebeurt zal liefdevoller zijn, dan je je ooit kunt voorstellen.

Heb je ook een vraag over God of de Bijbel? Stuur een berichtje naar de redactie van EO Geloven en we leggen 'em voor aan Reinier Sonneveld.