'Luca': een schattig zomers sprookje

'De fraaie Italiaanse decors hebben iets heerlijk nostalgisch'

20 juni 2021 · Leestijd 2 min

Pixar is misschien wel de enige animatiestudio die het werkelijk lukt om films te maken voor het hele gezin. Hits als Toy story, Ratatouille en WALL-E zitten vol personages en grappen die kinderen aanspreken, maar bevatten ook diepere lagen voor oudere kijkers.

De recente Oscarwinnaar Soul leek zelfs primair gericht op volwassenen. Ter compensatie brengt Pixar nu weer een eenvoudiger avontuur uit dat vooral jonge kijkers zal aanspreken, in de lijn van Cars en The good dinosaur.

Luca is een schattig, kleurrijk sprookje dat zich afspeelt in een dorpje aan de Italiaanse Rivièra. Daar, iets voor de kust, woont zeemonstertje Luca met zijn ouders op de bodem van de zee. Het gerucht gaat dat zeemonsters aan land automatisch een mensenuiterlijk krijgen, maar Luca’s ouders vinden het veel te gevaarlijk om dat eens uit te proberen. Dus gaat hij op een dag zelf maar op onderzoek uit.

Op het strand ontmoet Luca de iets oudere Alberto, die ook een zeemonster in mensenvermomming blijkt te zijn. De stoere Alberto daagt Luca uit om mee te gaan naar het dorp, in de hoop iets spannends te beleven. Daar wonen echter ook boze vissers die het op zeemonsters hebben gemunt.

Lees ook: ‘Raya and the last dragon’: prinses zonder prins

De plot stevent duidelijk af op een boodschap over acceptatie, maar daarin ligt niet de kern van de film; Luca is bovenal een warm verhaal over vriendschap. Regisseur Enrico Casarosa liet zich inspireren door eigen herinneringen aan zijn kindertijd in Genua. De fraaie Italiaanse decors hebben dan ook iets heerlijk nostalgisch, alsof ze afkomstig zijn uit een oud prentenboek.

Het levert een film op die niet tot de scherpste of ontroerendste Pixarproducties behoort, maar die wel erg vrolijk stemt, met die zonnige setting. Prima gezinsvermaak zo aan het begin van de zomer.