Marja raakte ongewenst zwanger van een vijfde kindje
‘Eigenlijk hoopte ik dat het een miskraam werd’
Bij ‘ongewenst zwanger’ denk je niet direct aan een gelukkig getrouwde vrouw met vier kinderen. Toch overkwam het Marja* (43). Haar vierde zwangerschap was een verrassing, maar ze kon ervan genieten. Toen er nog een vijfde volgde, was dat een grote schok. “Ik was erg toe aan wat tijd voor mezelf en regelmatig dacht ik: ik hoop dat het een miskraam wordt."
Zwanger kon ze niet zijn, maar toen haar menstruatie steeds uitbleef, deed Marja toch een zwangerschapstest. “We zagen twee streepjes. Ongelooflijk! Ik wist zeker dat ik niet zwanger kon zijn. Nu zou ik weer vier jaar gebonden zijn. Wilde ik dit? Hoe moest het? Waarom ik? Er zijn zoveel mensen die verlangen naar een kleintje, maar het niet krijgen en wij willen het niet en krijgen het,” somt Marja haar gedachtestroom op, die op gang kwam na het doen van de test. “Eigenlijk hoopte ik dat het een miskraam zou worden, waarover ik me dan weer schuldig voelde.
Ongewenst zwanger raken mag er eigenlijk niet zijn, je moet blij zijn
Naast God en mijn man wist niemand van mijn strijd. Naar de buitenwereld voelde het als een taboe. Voor vrouwen die niet zwanger raken, is regelmatig aandacht. Maar ongewenst zwanger raken mag er eigenlijk niet zijn, want je moet blij zijn. Ook wordt vaak gezegd dat je er zelf iets aan kunt doen, maar dat is niet altijd zo. Middelen zijn niet altijd toereikend en kunnen bovendien de intimiteit tussen jou en je man veranderen. Erg vruchtbaar zijn kan ook een strijd zijn.”
Strijd
Het werd letterlijk en figuurlijk een zware zwangerschap. “Het werd een strijd met God. In het dagelijks leven, bijvoorbeeld tijdens het schrobben van de badkamer, sprak ik naar Hem uit wat er door me heen ging. Ik vond het ontzettend moeilijk,” vertelt ze. “Soms dacht ik aan Maria die zwanger was van de Here Jezus en zei: ‘Laat het geschieden zoals U wilt’. Misschien was ik wel ongewenst zwanger om me stil te zetten en dichterbij de Here te houden. Sommige mensen krijgen een ziekte, dan kun je beter een kindje krijgen. Zo was ik steeds druk in mijn hoofd met gedachten.”
De negen maanden zwangerschap waren veel te kort om me voor te bereiden
De eerste twee jaar van het jongste kindje waren fijn, maar ook pittig voor Marja. “Vooral ’s nachts kwam het op me af als hij huilde en ik me ontzettend moe voelde. Ik wilde dit allemaal niet, maar die gedachte voelde verkeerd, want ik moest dankbaar zijn met dit kindje, ook al was de zwangerschap ongewenst,” legt ze uit.
“De negen maanden zwangerschap waren veel te kort om me voor te bereiden. Eigenlijk heb ik me er pas mee verzoend rond zijn tweede jaar. Ik luister vaak naar GrootNieuwsRadio en hoor dan veel gesprekken en liederen de me inspireren. Vooral de boodschap dat de Here er altijd bij is, spreekt me erg aan. Ook al weten wij niet wat we moeten verwachten, Hij is er altijd bij. Ik voelde me meer en meer een echte moeder en ben nu super dankbaar voor onze jongste. Ik denk dat het ook scheelt dat hij inmiddels wat ouder is. Dan hoef je er ’s nachts niet meer uit en wordt het allemaal wat makkelijker.”
Te druk
Nadat de knop omgezet werd, heeft Marja vrede met de komst van haar jongste. “Wel ging ik bepaalde dingen anders doen. Ik was altijd thuis voor de kinderen, maar dat werd me op een gegeven moment te druk. Aan het doen van dingen voor mezelf kwam ik niet meer toe,” vertelt ze. “Daarom gaat ons jongste zoontje een dag per week naar het kinderdagverblijf. Daar geniet hij van en ik heb even rust. Vaak maak ik dan m’n huis schoon, maar alleen al het even alleen zijn vind ik heerlijk. De rest van de week heb ik dan meer rust en ook tijd om leuke dingen met hem te ondernemen. Ik zou hem niet meer willen missen!”
* Marja is niet de echte naam van de geïnterviewde
Lees ook: Deborah (41) zag op het laatste moment af van een abortus
Geschreven door
Corina Schipaanboord
