Petra emigreerde met haar gezin naar Oostenrijk en startte een herberg

“De grote stap om te emigreren kwam niet zomaar. Toen ik verkering kreeg met Ron wist ik al dat hij van plan was om te emigreren. Pas later begon die droom meer vorm te krijgen. Ron wilde heel graag naar Canada. Tijdens onze verkeringstijd zijn we daar ook geweest en de rust, ruimte, bergen en natuur stonden ons erg aan. Maar ik was nog niet aan emigreren toe en zeker niet naar een plek zo ver van mijn vrienden en familie vandaan. Toen besloten we te kijken of we de dingen die ons zo aanspraken in Canada ook dichterbij huis zouden kunnen vinden. In Oostenrijk vonden we alles waar we naar op zoek waren. Afgelopen maart zijn we verhuisd.”

‘Onze familie vond het best moeilijk dat we weggingen’

“Op nummer één van ons criterialijstje stond dat er een fijne kerkgemeente zou zijn waar we naartoe kunnen gaan. Na een aantal vakanties in Tirol hebben we een hechte band opgebouwd met een gemeente daar. Dat was voor ons echt de omslag om naar Matrei te verhuizen. De gemeente keek ook erg naar onze komst uit en dat zorgde voor een warm welkom.”

Samen op avontuur

“We hebben onze kinderen van jongs af aan meegenomen in het proces. We wisten immers al een lange tijd dat we wilden emigreren. De jongens vonden het wel jammer dat ze hun vriendjes achter zich moesten laten, maar ze vonden de verhuizing naar Oostenrijk ook heel avontuurlijk. We merken dat onze kinderen veel steun aan elkaar hebben. We wonen wat meer afgelegen, dus zomaar even langsgaan bij een vriendje is relatief lastig. Gelukkig kunnen de jongens met elkaar spelen. Onze familie vond het best moeilijk dat we weggingen, maar gelukkig kunnen we videobellen. En als er iets aan de hand is, kunnen we relatief snel in Nederland zijn.”

Onderdeel van een gemeenschap

“De kinderen pikten de taal heel snel op en mijn Duits is ook redelijk goed; voor Ron is de taalbarrière wat groter. Dat leidt soms wel tot grappige situaties met gasten en vrijwilligers die bij ons in de herberg over de vloer komen, maar over het algemeen kunnen we ons gelukkig goed redden in de communicatie. We wonen in een klein buurtschap en doordat we een open huis hadden georganiseerd, hebben we mooie contacten kunnen leggen met onze buren die aanvankelijk nog best in zichzelf gekeerd waren. Daardoor kunnen we ons echt onderdeel van een gemeenschap voelen. Als je jezelf openstelt, krijg je er echt wat voor terug!”

‘We ervaren elke keer opnieuw dat God onze emigratie naar dit gebied heeft geleid’

“De vriendelijkheid van de Oostenrijkers spreekt me erg aan. Het is hier schoon en netjes en mensen gedragen zich respectvol. Gezagsstructuren zijn hier erg aanwezig, maar bureaucratie ook. Dat is, zeker in de zaken rondom de herberg, best ingewikkeld. Uit zichzelf leggen de mensen hier niet veel uit over de gang van zaken. Daar moeten we dus zelf naar op zoek en dat kost veel tijd. Toch zijn we er tot nu toe altijd uit gekomen.”

Afhankelijk van God

“Het is best spannend om een eigen bedrijf te hebben. Ron en ik hadden beiden nog geen ervaring in dit vakgebied. We hebben echt gasten nodig om onze financiën op orde te houden. Daarom bidden we altijd of er gasten mogen komen, maar we danken God ook voor hun komst. In onze ontmoetingsruimte ontstaan vaak prachtige gesprekken. Die gesprekken gaan soms heel diep; ook over het geloof. Onze gasten kunnen mee naar onze kerk als ze willen.

Aanvankelijk hadden we met onze emigratie geen missionaire missie, maar we hebben wel gemerkt dat weinig mensen in deze Rooms-Katholieke omgeving een persoonlijke relatie met Jezus hebben ontwikkeld. Samen met onze kerk zetten we ons in voor deze mensen. Onze komst is voor de gemeente heel waardevol geweest. We ervaren elke keer opnieuw dat God onze emigratie naar dit gebied heeft geleid. Hij heeft ons hierdoor ook geleerd om afhankelijker van Hem te leven. De prachtige natuur hier draagt ook zeker bij aan het overweldigende besef dat God bestaat.”

Vrede en vertrouwen

“In Filippenzen 4:6 staat: ‘Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in al uw gebeden.’ Ik heb die tekst bij mijn belijdenis gekregen en ik merk dat ik dit iedere dag weer van God mag horen. Mijn gezin en ik ervaren onze omstandigheden heel positief, maar ook als het moeilijk wordt is God er altijd bij. Vertrouwen op God brengt heel veel vrede.”

Ron en Petra hebben ook een eigen website (https://www.herbergzirbe.nl/) waar je meer informatie kunt vinden over hun missie en Herberg Zirbe.

Kijktip: Petra en haar gezin worden geportretteerd in het programma Wij Emigreren op SBS6. Zij komen 3 december voorbij.