Topkok Julius Jaspers in 'De Kist'

Chef-kok Julius Jaspers is niet bang voor de dood, ook niet na de hartoperatie die mij moest ondergaan vanwege een lekkende hartklep. Meer onder de indruk is hij van het overlijden van zijn schoonvader, vijfentwintig jaar geleden.

“Wat een hilarisch autootje,” merkt chef-kok Julius Jaspers op als hij presentator Kefah Allush begroet. “En de bagage?” vraagt Kefah, doelend op de doodskist die boven op de auto ligt. “Part of life, hè? Het hoort bij de twee zekerheden in het leven: de dood en de belastingen. Ik vind de kist geen lastig ding, maar ik ga er in elk geval niet in liggen. Dat vind ik de goden verzoeken. Mijn vrouw Isabel vindt het ook niet grappig.”

Lekkende hartklep

Het is meteen duidelijk: Julius is niet bang voor de dood. “Ik ben dicht bij de dood geweest. Misschien dat ik er daarom zo makkelijk over denk.” Tijdens een reis naar een ver, warm land, liep hij een bacterie op, die zich in zijn dikke darm nestelde. Die wachtte een moment van lichamelijke zwakte af om toe te kunnen slaan. “In mijn geval was dat een longontsteking. De bacterie was op mijn hartklep terechtgekomen, waardoor mijn hartklep ging lekken. Binnen zes maanden kon ik niet meer naar de eerste verdieping lopen, zonder halverwege de trap te moeten stoppen. Op het laatst pompte mijn hart nog maar 25 procent zuurstofverrijkt bloed door mijn lichaam.”

Hartklep vervangen

Na verloop van tijd werd duidelijk dat zijn hartklep vervangen moest worden. Na de operatie voelde hij zich meteen veel beter. “Dat is een life changing dingetje. Midden in de nacht werd ik wakker gemaakt en ik voelde me honderd procent beter dan die ochtend daarvoor."

Overlijden schoonvader

Het overlijden van zijn schoonvader maakte meer indruk op Julius dan de problemen die hij met zijn eigen gezondheid had. “Twee dagen na ons huwelijk – vijfentwintig jaar geleden – werd hij in het ziekenhuis opgenomen. Al snel werd duidelijk dat hij erg ziek was en binnen afzienbare tijd zou sterven. Vier weken later overleed hij. Dat had een enorme impact op ons. Kort daarna raakte Isabel zwanger van Max, onze zoon. Er lag een enorme schaduw over die periode. Dat kwam vooral doordat er nieuw leven kwam en de vader van Isabel dat niet kon meemaken. Hij was dol op kinderen, en wij waren dol op hem. Dat is heel erg."

Leven na de dood

Of er iets na de dood is, weet Julius niet. “Ik denk er weleens over na of er iets zou zijn, en wat dat dan zou moeten zijn. Ik ben geen atheïst die denkt: Boem, klaar. Maar ik ben ook niet iemand die denkt: Nou, misschien kom ik wel terug als die banaan.”

'Alles is te veel'

Vlak voor het afscheid van Kefah, schrijft Julius nog iets op de kist. “Ik zou er eigenlijk op willen zetten ‘Alles is te veel’, maar ik houd het gewoon bij mijn naam. Wat je er verder bijzet, is te veel. Zo wil ik het ook op mijn graf hebben.”

Kijk 'De Kist' hier terug