Wilfred: ‘ChatGPT wist beter wat ik met mijn zoon aan moest dan ikzelf’

Hoe dan ook. Blijkbaar had ik iets verkeerds gedaan. Ik ben alweer vergeten wat, want het is tegenwoordig iets vaker vuurwerk dan mij lief is. Vermoedelijk mocht hij met een buitentemperatuur van drie graden geen korte broek en T-shirt aan naar school. Of geen kaas én kipfilet op één boterham. Of hij kreeg nu eens níet de oranje lepel bij het ontbijt, maar een blauwe. Dat zijn natuurlijk ook gebeurtenissen die er inhakken, dat begrijp ik wel, maar je vader daarvoor doodwensen, voor eeuwig nota bene, vind ik dan weer een tikkie overdreven.

Vanmorgen was het ook weer hommeles. Buiten was het zes graden, binnen stonden we maar een keertje toe dat hij op eigen wijze naar school mocht: korte broek, T-shirt, laarzen én handschoenen, dat dan weer wel. De consequentie was ver te zoeken. Over consequenties gesproken: de door hem gewenste handschoenen lagen ver weg, in de auto, en dus moest hij een ander exemplaar aan. Uit frustratie hierover schopte hij buiten z’n laarzen uit, waarna hij op sokken door de nattigheid terug naar huis liep, om vervolgens mokkend te verkondigen dat hij niet op natte sokken naar school ging. Maar ja, de tijd tikte door, er was geen tijd voor droge sokken en bovenal: het leek mij goed dat hij wat vaker de consequenties van zijn gedrag aan den lijve zou ervaren. Dus hup, op de fiets.

Tekst gaat hieronder verder.

• Wilfred: ‘Kan zo'n kinderverjaardag nou niet wat eenvoudiger?’

  Klik hier

Weet ChatGPT raad?

Het blijft ingewikkeld: je weet rationeel dat er onder de oppervlakte bij zo’n jochie vermoedelijk meer speelt aan gevoelens, frustraties, gedachten, maar zie daar maar ’s bij te komen en contact mee te maken. We maken stapjes in de goede richting, dat wel. Mede dankzij AI. Mijn vrouw moest eerder niets van ChatGPT hebben, mede vanwege de waterverspilling; 10 tot 50 vragen kosten een halve liter. Tot ze ontdekte dat Chat in bepaalde specifieke gevallen toch echt de beste uitkomst levert. En ook nog eens reageert als de perfecte echtgenoot: begripvol, nooit veroordelend, altijd bereid dat stapje extra te zetten. Wat dat betreft ga ik het afleggen tegen de chatbot, hoewel ik ‘m nog nooit onze kinderen van school heb zien halen.

Enfin. Mijn vrouw legde onze opvoedkundige hoofdbrekens voor aan ChatGPT. Resultaat: een plan van minuut tot minuut, met bij elke stap tips hoe wij als volwassenen kunnen reageren. En de eigenlijk best logische conclusie: uw zoon is overprikkeld. Waar wij ons bozige ventje uit school altijd eerst aan het werk zetten voor hij wat lekkers kreeg (tas opruimen, jas aan de haak), moesten wij hem dus juist eerst laten ontprikkelen. Ook een koptelefoon op drukke momenten tijdens het avondeten (met name wanneer de jongste luid laat weten geen avondeter te zijn) bleek een uitkomst.

Er zijn terugvalletjes, zoals vanmorgen, maar de stappen in de goede richting zijn gezet. De enige vraag is nog of onze zoon daar straks op de verschroeide aarde nog wat aan heeft.