Zijn gereformeerden beter in praisen?

Nu moet ik dat meteen nuanceren natuurlijk. Het gaat om “sommige” gemeenten in beide tradities. Wat bedoel ik dan? In mijn rondgang als voorganger mag ik in gemeenten van beide tradities preken, wat ik een heerlijk voorrecht vind. Het valt me daarbij op dat in de traditionelere kerken meestal zo heerlijk en massaal gezongen wordt (pre corona en inmiddels ook post corona). Niet alleen de psalmen, ook de gezangen en geestelijke liederen, om met Paulus te spreken.

En in de evangelische gemeenten? Daar is het vaak wat anders. De band is kundig en muzikaal genoeg, maar overstemt de gemeente soms al snel. Met name bij de hoge nummers uit Opwekking en bij (nieuwe) Engelstalige liederen. Hoe professioneel de nummers ook worden uitgevoerd, de gemeente komt er dan niet in mee en kijkt ernaar. Enkelingen proberen nog wel mee te zingen, maar al gauw worden de pogingen gestaakt en dan is de band eigenlijk op solotoer. Natuurlijk wordt er ook in evangelische gemeenten massaal gezongen, maar dan is dat toch vaak waar de band zich wat meer dienend opstelt en minder ‘optreedt’.

Misschien zegt u wel: je moet eens bij ons komen kijken. Dat doe ik natuurlijk graag, maar voorlopig houd ik mijn punt toch even staande.

Al wordt massale samenzang in de gemeenten van gereformeerd belijden geen praise en worship genoemd, het is het gewoon wel. En er wordt misschien wel beter (als ik dat woord mag gebruiken) gepraised dan in sommige evangelische gemeenten. Althans, naar mijn waarneming.

Waar ik voor pleit? Ik pleit voor dienende organisten, pianisten en bands, waarbij de gemeente uit volle borst, of heel verstild de lof van God mag zingen.