Zijn we allemaal 'Robinson Crusoe' geworden?

Op 25 april 1719 verscheen het boek Robinson Crusoe van de Britse schrijver Daniel Defoe.  Het boek gaat over een man die schipbreuk lijdt en op een onbewoond eiland terechtkomt. Hij wordt als het ware uit het moderne leven weggerukt en gedwongen stilgezet. Lijkt dit een beetje op onze tijd? In EO Live een gesprek met cultuurtheoloog Frank Bosman. 

Het boek Robinson Crusoe van Daniel Defoe is een bekende klassieker. Iedereen kent het verhaal van de Engelse zeeman Robinson Crusoe die schipbreuk lijdt. Hij zit hij vele jaren vast op een verlaten eiland. Hij bouwt een primitief huis, leert in zijn onderhoud te voorzien en leest veel uit de Bijbel. Jaren later verlangt hij toch naar menselijk gezelschap en hij vindt een metgezel in Vrijdag (Een verwijzing naar Goede Vrijdag). Crusoe bekeert hem tot het christendom en leert hem Engels.

(Tekst loopt door onder de foto.) 

Wie het boek gelezen heeft, weet dat Robinson in het begin worstelt met de ontstane situatie. Hij heeft grote moeite om ritme te vinden en om te gaan met zijn sociale isolement. Maar gaandeweg accepteert hij de situatie steeds meer. Sterker nog: aan het einde van het verhaal twijfelt Robinson of hij nog wel terug wil naar de moderne samenleving. 

Pakken we na corona de draad wel weer op?

Volgens Frank Bosman is dit een bekend gegeven dat je ook bij veel gevangenen ziet. Deze zijn door de jaren heen ‘geïnstitutionaliseerd’. De cultuurtheoloog vraagt zich af of onze maatschappij straks weer de draad van voor de coronacrisis oppakt of dat het leven er echt anders gaat uitzien.