Zo tover je met weinig geld iets lekkers op tafel

“Ik ben gast van de voedselbank in Amsterdam-Zuidoost, en merkte daar dat veel mensen – uit bijvoorbeeld Afrika en Suriname – niet altijd wisten wat ze met de Nederlandse producten moesten koken. Ze gooiden ze weg of gaven het weg. Dus ik dacht: ik ga deze mensen een kookworkshop geven. Er kwamen zo’n twintig belangstellenden op af. Toch wilden de meeste voedselbankbezoekers meteen naar huis met hun boodschappen, dus bedacht mijn collega, we noemen hem altijd mister Johnson, om het te livestreamen via Facebook. Het was een hit!

Tijdens de coronacrisis ging ik andere dingen doen, zoals koken bij de voedselbank van stichting Veni Cultura – een stichting die culturele uitwisseling stimuleert. Ik bereidde kleine maaltijden en stopte die in meeneembakjes. Ik kookte van mijn eigen voedselbankpakket, maar ik kreeg ook groenten van anderen, zoals van Veni Cultura en stichting Caribic – die zich focust op activiteiten voor integratie en participatie. En ik mocht spullen gebruiken die bij de voedselbanken over waren en weg moesten.”

Spoed

Nancy hóúdt van koken, al van jongs af aan. “Ik heb in Nederland een koksopleiding gedaan, waarna ik op Bonaire veel heb gewerkt in de horeca en het toerisme. Mijn droom was om een foodtruck te openen, en dat is gelukt. Het liep als een trein.”

Op Bonaire leerde ze haar man kennen en raakte ze na verloop van tijd zwanger. “Met spoed moest ik naar Nederland om te bevallen, omdat ik een hoogrisicopatiënt ben. Zodoende kwamen we in Amsterdam-Zuidoost terecht. We waren van plan om na de bevalling terug te gaan naar Bonaire, maar mijn dochtertje kreeg bij haar geboorte een herseninfarct. Uiteindelijk zijn we hier gebleven.”

Eetfeestjes

Na de bevalling had Nancy drie jaar lang bloedingen. Ze was ook ziek en had veel pijn vanwege complicaties. “Ik kon nauwelijks het huis uit, én ik was niet in staat om mijn vak uit te oefenen. Dat maakte me somber. Mijn huisarts en fysiotherapeut kwamen regelmatig langs, en als dank ging ik voor hen koken. Dit groeide uit tot eetfeestjes waarop iedereen welkom was. Hierdoor voelde ik me beter. Ik leerde veganistisch te koken; dat is nu mijn specialiteit.

Tegenwoordig kook ik regelmatig met vrouwen die zelf veel hebben meegemaakt, bijvoorbeeld bij stichting Kracht & Pracht en stichting Congada. Die clubs hebben mij ook veel geholpen toen ik ziek was.
Ik help mensen graag door te koken. Hoe slecht het ook met je gaat, als je God aanroept, komt het goed. Dát wil ik uitdragen. Ik hoop dat ik door mijn acties van Gods liefde getuig.”

Beeld: Ruben Timman, met dank aan Buurthuis Holendrecht