Maak kennis met kunstenares Raghda

Raghda's liefde voor creativiteit komt niet van een vreemde: ze komt uit een kunstzinnige familie. Haar twee zussen schrijven romans, en zij en haar zus delen een passie voor schilderkunst. Raghda tekent al sinds haar achtste. Eerst met potloden op papier, later met penseel en kleur. Haar droom is om professioneel schilder te worden. 

'Alles is verwoest'

Raghda studeerde Informatica aan de universiteit, maar moest stoppen toen haar laptop tijdens de oorlog werd verwoest. Ze koos daarna voor een studie Engels, omdat ze geen middelen had om opnieuw te beginnen in haar oude vakgebied. 

Twee maanden vóór de oorlog had ze eindelijk haar eigen atelier opgebouwd. Het was haar trots en echt háár plek. Ze nam deel aan tentoonstellingen, ontmoette andere kunstenaars en voelde dat haar toekomst begon. Maar toen kwam de oorlog. "Mijn atelier, mijn schilderijen, mijn dromen... Alles is verwoest", vertelt ze.

Kunst maken om te overleven

Raghda weigerde op te geven. Ondanks alles bleef ze schilderen. Zonder verf, zonder doeken, zonder geld. "Nu teken ik met de as van verbrande potten", vertelt ze aan Kefah. "Ik kan me geen verf veroorloven. We kunnen ons nauwelijks eten veroorloven."

Haar kunst veranderde van kleur en licht naar zwart, as en herinnering. Wat ooit ging over bloemen en zeeën, gaat nu over oorlog, ontheemding, verlies. "Mijn schilderijen zijn nu vol tanks, rook en schaduwen. Ik schilder wat ik zie en wat ik niet kan vergeten."

Verlies en hoop

Raghda verloor vrienden, familieleden, haar huis en haar atelier. Daarnaast leeft ze met beelden die ze niet van haar netvlies krijgt. "De tank die ons heeft gebombardeerd… Dat beeld blijft me bij. Ik droom erover; elke nacht."

Toch houdt ze hoop. "Ik hou van Gaza. Het is mijn thuis, maar ook mijn pijn. Ik droom ervan ooit bekend te worden als schilderes; om mijn werk de wereld in te sturen. Misschien moet ik vertrekken om te kunnen ademen, maar ik wil ooit terugkeren naar Gaza; naar mijn geliefde land."