Een rolkoffer vol
Ontmoeting bij de grens met Oekraïne
10 maart 2022 | Leestijd 1 min
In de chaos bij de grensovergang zie ik jou. Met de kinderen aan de hand passeer je de laatste slagboom. Je gezicht bleek en bezweet, zoekend in de chaos van honderden andere moeders die net als jij de Oekraïense grens zijn overgestoken.
Twintig minuten
We praten kort voor de camera, te kort om elkaars naam te vragen. Je had twintig minuten om je boeltje te pakken, vertel je. Een snelle zoen aan je man en nu, twee dagen later sta je hier. Alleen met je kinderen.
Alles kwijt
Je knikt naar de rolkoffer in je hand. Meer kon je niet meenemen. Het besef dat je alles kwijt bent laat je nu nog niet toe. Eerst hebben de kinderen wat eten en drinken nodig. Een hulpwerker schiet toe. Voortdurend kroel je door het haar van je zoontjes, het maakt ze rustig, jou ook.
Als ik vraag wat je hebt meegenomen schud je met een glimlachje je hoofd. In de haast en paniek kon je niets beter bedenken dan een rolkoffer vol met speelgoed.
Geschreven door
Jan Willem den Bok
