Colinda kreeg een miskraam, en bleef daarna ongewenst kinderloos

Colinda en haar man krijgen in 2007 een relatie, twee jaar later trouwen ze. Vanaf het begin van hun huwelijk hebben ze een kinderwens. “Ik gebruikte een app om te kunnen zien wanneer ik het meest vruchtbaar was, maar toen ik niet zwanger raakte ben ik daarmee gestopt. Proberen zwanger te worden legt natuurlijk ook druk op je als koppel. Daarom hebben we het idee even in de ijskast gezet.”

Ze kiezen bewust niet voor een vruchtbaarheidsbehandeling. “We vonden allebei dat het op een natuurlijke manier moest gebeuren, en anders niet.” Dan wordt Colinda in 2016 toch spontaan zwanger. Het stel zweeft op een roze wolk. Tijdens hun vakantie kopen ze alvast wat spullen voor de baby.

Miskraam

Wanneer Colinda zes weken zwanger is, merkt ze ‘s ochtends dat haar lichaam anders aanvoelt. “Ik had geen pijnlijke borsten meer, en kreeg in de loop van de dag krampen in mijn buik. Toen ik begon te vloeien, wist ik meteen dat het mis was.” Ze is op dat moment op haar werk, en kan er met niemand over praten. “Ik belde de verloskundigenpraktijk, die zeiden dat ik vooral rustig moest blijven en af moest wachten. Toen ik thuis kwam, was het duidelijk dat het echt een miskraam was.”

De kilte deed mij het meest pijn

De verloskundigenpraktijk zegt dat ze twee dagen op de bank moet gaan liggen, en dat de klachten dan wel af zullen nemen. Colinda’s werkgever vraagt of ze na het weekend wel weer komt werken. “Die kilte deed mij nog het meest pijn, zowel van de verloskundige als van mijn toenmalige werkgever. Ze hadden totaal geen begrip voor hoeveel pijn dit kan doen.” Vanuit haar omgeving krijgt ze gelukkig wél veel steun. “Ik ben er naar mijn familie en vriendengroep altijd heel open over geweest. Ze wisten wat er speelde, dus ik krijg veel support van hen. En mijn man was heel lief, dat is hij altijd, maar toen was hij echt súperlief.”

Er volgt een tijd die Colinda omschrijft als een rollercoaster van emoties. “Mijn lijf moest wennen aan het niet meer zwanger zijn. De hormonen gingen van min honderd naar plus honderd en weer terug.” Uit angst voor een tweede miskraam probeert het stel niet direct weer in verwachting te raken. “We hebben het daarna altijd een beetje op zijn beloop gelaten, ook omdat we bang waren dat het weer mis zou kunnen gaan.”

Rouw

Bij een bezoek aan de huisarts vanwege menstruatieklachten wordt Colinda doorgestuurd voor een echo. Daar blijkt dat zij een grote vleesboom heeft, een goedaardige bal van spieren en bindweefsel in de spierlaag van de baarmoeder. “De gynaecoloog zei dat zij daar niets aan kan doen, omdat hij op zo’n vervelende plaats zit. Bij weghalen zou het middel erger zijn dan de kwaal.” De enige manier om van haar klachten af te komen, is om niet meer ongesteld te worden, en dus hormonale anticonceptie te gebruiken.

Het laatste stukje hoop maakte plaats voor rouw

Het nieuws dat ze niet meer zwanger zal worden, komt hard binnen. “Ik moest heel erg huilen, het is zo definitief. Het kleine stukje hoop dat je altijd nog hebt, maakt plaats voor rouw.” Op de dag dat ze het slechte bericht krijgt, maakt Colinda bewust ruimte voor tranen en contact met familie. “Op een gegeven moment is dat voorbij en moet je weer door, maar dit is wel een onderwerp dat ik altijd bij mij zal dragen.”

De moeilijkste momenten voor Colinda zijn zwangerschapsaankondigingen en schattige babyfilmpjes op sociale media. “Daar kan ik van genieten, maar het kan ook pijn doen.” Waar ze vooral van geniet, is het tante-zijn. “Mijn broer heeft twee zoontjes. Toen de jongste werd geboren mocht ik erbij zijn; dat was de mooiste dag van mijn leven. Ik ben niet gelovig, maar toen ik hem in mijn handen had begon ik heel even te twijfelen of er niet tóch een God is. Voor mijn twee neefjes maak ik een wezenlijk deel uit van hun leven. Dat ik hen een bepaalde veiligheid en liefde kan bieden, vind ik hartstikke mooi.”

Taboe doorbreken

Wanneer Colinda tijdens het opruimen van haar huis de spullen tegenkomt die ze op vakantie kocht voor haar baby, besluit ze haar verhaal te delen op X (voorheen Twitter). Ze wil het taboe op miskramen en ongewenste kinderloosheid doorbreken. “Ik heb altijd geprobeerd om er open over te zijn. Daardoor hoor ik van best veel mensen dat zij een miskraam hebben gehad. Alleen al in mijn directe omgeving zijn er drie of vier mensen, waarvan ik dat niet wist. Als ik er zelf niet over was begonnen, was ik daar nooit achter gekomen. Ik hoop dat wij ons er, door hierover te praten, bewust van worden hoeveel mensen er rouwen om iemand die nooit is geboren. Dat is natuurlijk niet zo zichtbaar als een overlijden waarbij je een rouwkaart verstuurt.”

Op haar bericht kwamen veel mooie reacties. “Veel mensen vragen hoe het met mij gaat, dat is heel lief. Ook mensen die ik niet eens ken, leven met mij mee. Zo kreeg ik een privéberichtje van iemand die ik nog nooit heb gezien, dat diegene een kaarsje voor mij had aangestoken. Twitter kan een open riool zijn, maar het kan ook echt verbinden. Door hierover te praten, hoop ik dat we elkaar kunnen steunen en elkaars verdriet een beetje kunnen wegnemen.”