47 en single: ‘Boer zoekt vrouw is op tv, moet je niet gaan schrijven?’
Als single een maatje missen
Sandra* is altijd single geweest. Nu ze 47 is, is ze niet meer actief op zoek naar een man. 'Maar ik ben gek op kinderen. Het idee dat ik geen kleinkinderen krijg, vind ik moeilijk.'
“Als single hoef ik met niemand rekening te houden. Op dit moment vind ik dat prettig. Als ik thuis ben en het is een rommeltje, dan kan ik zelf beslissen of ik dat opruim of niet. Wanneer ik ergens naartoe wil gaan, kan ik gaan. Dat is natuurlijk wel een voordeel. Wel mis ik de gezelligheid in huis. Ik kom uit een gezin met vijf kinderen en ben dus gezelligheid gewend. Ook moet ik altijd zelf het initiatief nemen om iets te gaan ondernemen. Anderen zeggen bijvoorbeeld: ‘We weten nog niet waar we naartoe gaan op vakantie’, maar ik moet eerst nog bedenken met wie ik ga en of ik iemand kan vinden die mee gaat. Ik mis gewoon een maatje.
Niet actief op zoek
Actief op zoek naar een partner ben ik op dit moment niet. Toen ik dertiger was, vond ik het veel moeilijker, omdat ik dacht: als ik kinderen wil, dan moet ik opschieten. Nu is de biologische klok al wel verlopen, dus is er voor mij minder haast bij. Ik zou het wel fijn vinden als het op mijn pad komt, maar aan de andere kant is het hebben van een relatie niet iets dat voor mij per se echt moet.
Ik kan het me bijna niet voorstellen hoe het zou zijn als ik wel een relatie zou hebben. Het lijkt me een hele omschakeling. Aan de andere kant zou ik het wel graag willen. Ik zou graag iemand hebben van wie ik kan houden. Iemand die er speciaal voor mij is en waar ik er speciaal voor kan zijn.
'Ik trok het soms even niet als een van mijn zussen zwanger was'
Ik ben gek op kinderen. Zo vind ik het heerlijk om, als ik in de supermarkt loop, contact te maken met kinderen die daar ook zijn. Aan de andere kant is datzelfde contact confronterend. Er is dan ook een periode geweest dat ik het soms even niet trok als een van mijn zussen zwanger was. Gelukkig hebben de mensen die dichtbij me staan, daar alle begrip voor. Ik vind het fijn dat ik mijn moeite kan delen met mijn vriendinnen, ouders en zussen. Inmiddels heb ik het idee dat ik geen kinderen meer zal krijgen, geaccepteerd, maar nu zie ik steeds meer mensen om me heen kleinkinderen krijgen. Ook dat vind ik moeilijk. Als ik mensen enthousiast over hun kroost hoor vertellen, vind ik dat lastig.
Ik geniet wel enorm van de band met mijn tantezeggers. Dat hoor je wel vaker van mensen die zelf geen kinderen hebben. Toen mijn neefjes en nichtjes klein waren, was ik de eerste die boekjes kwam voorlezen en met ze ging spelen.
‘Wij zijn er ook’
Ik denk dat mensen in (christelijk) Nederland het gezin vaak als hoeksteen van de samenleving zien. Na een kerkdienst wordt er bijvoorbeeld heel makkelijk gezegd: ‘Praat er thuis met elkaar nog even over door’. Maar met wie mag ik dan praten? Ook heb ik talloze preken gehoord over het huwelijk en over de opvoeding, en eigenlijk nog nooit een preek over single-zijn. De norm is het gezin, iets wat ik ook bij christelijke politieke partijen en media terugzie. Ik zou willen dat het single-zijn wat meer verweven zou worden. Dat er bijvoorbeeld in een preek niet het voorbeeld over je man of je kind wordt gebruikt, maar over een goede vriend. Of dat in de media ook eens iemand aan het woord komt die vertelt over zijn/haar leven als single. Dan zie je ook eens hoe ons leven is. We zijn niet zielig, maar we zijn er wel.
Boer zoekt vrouw
Wat mij erg tegenstaat, is dat er vaak grapjes over worden gemaakt. Mensen die getrouwd zijn en geen kinderen kunnen krijgen, daar moeten we heel voorzichtig mee omgaan. Terwijl tegen mij gezegd wordt: ’Nou, moet je niet een keer aan de man?’ of ‘Boer zoekt vrouw is erop, moet je niet gaan schrijven?’ Ik vind dat mensen meer respect en voorzichtigheid mogen hebben. Zonder dat wij zielig zijn. Ik heb een eigen leven, ik ga mijn gang en ik geniet van dingen. De groep singles in Nederland is behoorlijk groot. Zie ons en vergeet ons niet, want wij zijn ook gewoon een onderdeel van de samenleving.”
* Sandra is niet de echte naam van de geïnterviewde. De vrouw op de foto is niet Sandra.
