7 liederen over rouw die hoop en troost bieden

Artiesten als Matthijn Buwalda, Kinga Bán en Sela schreven vanuit hun eigen ervaringen muziek die raakt. Liederen over de hemel, over God die nabij is, en over de zekerheid dat het einde niet het einde is. Deze nummers bieden troost, hoop en geloof wanneer woorden tekortschieten.

1. Scars in heaven - Casting Crowns

Soms zijn er geen woorden voor het gemis. Dat voelde ook Mark Hall, zanger van de Amerikaanse band Casting Crowns, toen hij zijn moeder zag waken bij haar ouders die kort na elkaar overleden. Uit dat rauwe verdriet ontstond het lied Scars in Heaven — een indringend lied over verlies, rouw en de troost die het geloof biedt.

Het lied spreekt over de enige littekens die nog bestaan in de hemel: die van Jezus. En over de hoop dat onze geliefden nu veilig zijn in Zijn handen.
“The only scars in Heaven
are on the hands that hold you now…
the thought that makes me smile now, even as the tears fall down.”

2. Mensen die we missen - SELA

Voor wie achterblijft, is er gemis. De mensen die we missen van Sela is geschreven voor Eeuwigheidszondag, maar raakt breder: aan ieders hart die een stoel leeg ziet, een stem mist, een naam blijft fluisteren.

Het lied benoemt het verdriet, niet wegwuivend, maar uitnodigend. God kent de namen van hen die we missen, en wij mogen hun verhalen blijven dragen.

“Wij voelen hier de leegte, zij rusten in Uw vrede.”

3. It is well with my soul - Gaithers

Soms komt een lied niet voort uit inspiratie, maar uit het diepst van de pijn. It Is Well with My Soul werd geschreven door Horatio Spafford, een christelijke advocaat uit Chicago in de 19e eeuw. Zijn leven kende diepe dalen: eerst verloor hij zijn zoontje aan ziekte, daarna werd zijn hele vastgoedbezit verwoest tijdens de grote brand van Chicago (1871).

In 1873 stuurde Spafford zijn vrouw en vier dochters per schip vooruit naar Europa, waar hij zich later bij hen zou voegen. Het schip verging. Alleen zijn vrouw overleefde; de vier dochters kwamen om.

Op de overtocht naar Europa passeerde Spafford de plek waar het schip was gezonken. Dáár schreef hij de woorden die later gezongen zouden worden door miljoenen mensen in hun eigen rouw en pijn:

“When peace like a river attendeth my way,
when sorrows like sea billows roll;
whatever my lot, Thou hast taught me to say,
it is well, it is well with my soul.”

4. Onze schuilplaats is God – Mozaïek Worship / Opw. 847

In tijden van rouw, verdriet en onzekerheid is er weinig zo troostend als te weten dat er een Veilige plek is. Het is een lied vol hoop: een lied dat hart en ziel omarmt met de belofte dat liefde, licht en eeuwige trouw sterker zijn dan dood en pijn.

Dit lied spreekt rechtstreeks tot mensen in rouw, met woorden die niet zwijgen over pijn, maar juist kracht bieden door het geloof. Het is een lied dat we kunnen zingen in verdriet, als een gebed, een belofte. Een Schuilplaats.

“Tot aan de dag dat U bij ons komt wonen
En alle tranen voor altijd zal drogen
Is het Uw Geest die ons helpt te geloven:
Een machtige rots, onze schuilplaats is God"

5. Behouden vaart – Matthijn Buwalda & Elbert Smelt

Af en toe zegt een lied in vier minuten wat je met geen kaarten, bloemen of woorden kunt zeggen. Behouden vaart is zo’n lied. Geschreven na het overlijden van Elbert Smelts grootvader, raakte hij diep onder de indruk van de leegte die zijn oma achterbleef. Het beeld van afscheid nemen als een vaartocht, iemand uitzwaaien tot de horizon — het bracht taal aan gemis.

Matthijn Buwalda haakte aan met een herinnering aan mariniers die uitgezwaaid worden: “We gaan elkaar weer zien, maar nu heel lang niet.” Het lied draagt het verdriet van het moment, maar ook de hoop op thuiskomen — ergens voorbij de horizon.

“En ik zwaai tot ik je niet meer zie… en ik sta nog op de kade. Behouden vaart.”

6. Ik zal er zijn - Kinga Bán (SELA)

In het diepe dal van ziekte bracht Kinga Bán een lied dat tot troost werd voor velen. Bij haar diagnose van borstkanker in 2011, en later uitzaaiingen naar de botten, bleef ze zingen, soms zelfs achter pijn en onzekerheid. Ik zal er zijn werd een verankering, niet alleen voor haar, maar ook voor wie geconfronteerd is met afscheid en verlies.

Kinga schreef het lied samen met Hans Maat en Adrian Roest. De woorden ademen vertrouwen: Gods blijvende nabijheid, zelfs als je Hem het minst kunt voelen.

“Uw naam is ‘Ik ben’ en ‘Ik zal er zijn’
Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn.”

7. Lichtstad met uw paarlen poorten

Soms raakt een lied precies die plek in je hart waar verlangen en verdriet samenkomen. Lichtstad met uw paarlen poorten is zo’n lied. Eeuwenoud van toon, maar nog altijd levend in kerken, op begraafplaatsen en in harten van mensen die afscheid moesten nemen.

Het lied zingt over het hemels Jeruzalem — een stad zonder pijn, zonder tranen. Waar je geliefden weerziet. Waar Jezus zelf je welkom heet. In rouw is dat een beeld dat troost biedt: dat het leven niet eindigt in een graf, maar doorgaat in glorie. De eenvoudige woorden en melodie maken het tot een klassieker bij uitvaarten, gezongen met tranen én verwachting.

“Daar zal ik mijn Heer ontmoeten,
luist'ren naar Zijn liefdestem.
Daar geen rouw meer en geen tranen,
in het nieuw Jeruzalem.”