'Aan tafel hebben we nu een lege stoel'

John en Manon Liefers vertellen in Ik mis je over hun zoon en broer Thijs. Thijs is een sportieve puber. Hij is dol op voetbal en heeft heel veel humor. "Toen we opgroeiden, was er verschil tussen Thijs en mij," vertelt zijn zus Manon. "Hij was drie jaar jonger en wat slomer dan ik. Hij ontwikkelde zich op zijn eigen tempo en begon pas laat met kruipen of fietsen. Op de basisschool kwam hij onder behandeling bij een logopedist en een fysiotherapeut, maar uit die onderzoeken kwam niets. De juffen vonden Thijs wat dromerig. Wij wisten niet beter en dachten: dat hoort bij Thijs."

Metabole ziekte

Als Thijs dertien is, worden de problemen groter. Hij is heel vaak moe en heeft moeite zijn vrienden bij te houden. Bloedonderzoeken volgden en uiteindelijk komt de onheilspellende diagnose van een zeldzame metabole ziekte in combinatie met een bloedziekte. Manon: "Je gaat niet meteen van het ergste uit, maar een paar maanden later zei mijn vader: ‘Manon, Thijs is heel ernstig ziek’". Thijs overlijdt op 15-jarige leeftijd. “Terugkijkend ging het in twee jaar tijd opeens heel slecht met Thijs. Ik mis mijn maatje. In mijn familie heeft iedereen een broer of zus; ik nu niet meer. Aan tafel hebben we nu een lege stoel. In plaats van samen een avondje tv-kijken, gaan we nu naar de begraafplaats.” 

Metakids

Sinds zijn overlijden hebben Manon, Thijs’ familie en vrienden veel acties ondernomen om geld in te zamelen voor onderzoek naar metabole ziekten, onder andere via Metakids. Bij de afscheidsdienst voor Thijs had zijn familie in de kerk collectebussen voor Metakids geplaatst. Dit bracht 2500 euro op. Manon deed in november met twee nichtjes mee aan de Metakids Obstacle Race Amsterdam, wat ruim 2700 euro opleverde. “Op deze manier kunnen we nog iets doen namens Thijs en voor andere kinderen met een metabole ziekte. Ons doel is dat alle metabole ziekten binnen 30 jaar behandelbaar zijn. Thijs’ wilskracht en positiviteit geven ons nu de kracht om dit allemaal te doen. Zo kunnen wij ons verdriet ook positief inzetten.”

Oogappeltje

Ook Dirk Pansier vertelt zijn verhaal in Ik mis je. "Kirsten was mijn oogappeltje,’ zegt Dirk over zijn zeventienjarige dochter Kirsten. Ze is de jongste van zes kinderen. Als Kirsten zeven weken oud is, wordt ze ernstig ziek. Ze ligt op het randje van de dood. Maar ze vecht voor haar leven en groeit uit tot een krachtige meid. En dan, in de zomer van 2019 is Kirsten betrokken bij een tragisch ongeval. De auto waarin Kirsten zit raakt in een buitengebied van Zeewolde van de weg. De auto komt ondersteboven in een sloot terecht. Even later staan er twee politieagenten bij Dirk voor de deur met de mededeling dat Kirsten is verongelukt. Wat doet dat met Dirks vaderhart? 

Bron: Metakids.nl