'Ik wil weer naar de kerk'
Blog van Andries Knevel
Toegegeven, het heeft natuurlijk wel wat. Later opstaan op zondag, de kinderen niet drie keer moeten roepen (niet bij u natuurlijk, maar wel bij die andere ouders). Geen gehaast naar de kerk, om daar een beetje bezweet aan te komen en hijgend aan de dienst te beginnen.
Je ook niet schuldig hoeven te voelen omdat dit niet helemaal een goede voorbereiding op de dienst is. Nee, want nu is het allemaal anders. Rustig ontbijten, kopje koffie en dan met z’n allen op de bank naar je eigen voorganger kijken. Of, laten we eerlijk zijn: gluren bij de buren. Bijkomend voordeel: de klok van de Nederlands-hervormde kerk luidt niet meer tien minuten lang om 8.15 uur. De buurt haalt opgelucht adem.
Maar is dit het nu? Het viel me op hoe in het Oude Testament veel dichters het verlangen uitspreken naar de tempel te mogen gaan. Denk aan Psalm 27, Psalm 42 en Psalm 84. En hoe Paulus niet moe wordt te benadrukken hoe belangrijk de samenkomst van de gemeente is, net als de onderlinge band tussen gemeenteleden. Daarom ben ik een beetje bang voor een theologie van de gemakzucht. Fijn online kerkshoppen, want als de liturgie of de voorganger niet bevalt, switch je naar een andere dienst. En hoe gaat het met de kleine kerken die niet zo’n professionele aanpak hebben? ‘Jongens, even naar een andere dienst, dit komt niet helemaal over.’ Of: ‘Saai!’
Waarom zou je naar de kerk gaan? Ik ga naar de kerk om de lof van God te zingen, om broeders en zusters te ontmoeten, om de sacramenten te genieten (wat weer wat anders is dan dat glaasje wijn met een stukje knäckebröd dat mijn vrouw en ik nu gebruiken). Ik ga ook naar de kerk om het mysterie te vieren. En dat lukt me niet voor het beeldscherm. Of ik dan de verleiding van de gemakzucht niet voel? Zeer zeker. Maar ik ga er niet aan toegeven.
Integendeel: ik wil weer naar de kerk!
Geschreven door
Andries Knevel
