Angenita verloor haar man André aan de ziekte ALS

Angenita: “Tijdens de ziekte ALS werden we telkens geconfronteerd met verliezen. Zijn benen, zijn stem, zelfstandig eten, drinken, ademen, alles viel weg. Maar André deed niet aan rouwen, alleen aan vertrouwen. We kregen een rolstoel, spraakcomputer, maagsonde en beademingsapparatuur. We verzetten als gezin telkens onze bakens en probeerden nog alles uit het leven te halen. Elke dag die we samen hadden, genoten we volop van elkaar. We hielden ons vast aan een God van wonderen en keken alleen naar de dingen die nog wel konden. Dus mijn eigen rouwproces begon eigenlijk pas echt op het moment dat hij zijn laatste adem uitblies in mijn armen.”

Tijdens de ziekte ALS werden we telkens geconfronteerd met verliezen

Geloof, hoop en liefde

“Geloof, hoop en liefde zijn de fundamenten van ons bestaan. Na Andrés overlijden was het alsof de bodem onder mijn voeten was weggeslagen. Ik schreeuwde boos en verdrietig naar God als hulpeloos hoopje: ‘Waar bent U nou dan? Moet ik wel geloven dat U zo’n goede God bent?’ Maar ik vond troost in deze drie pijlers en ontdekte dat het allemaal met vertrouwen te maken heeft. Het was een wilsbesluit: ‘Ik voel me niet zo, maar ik ga toch bidden en danken.’ Dan voelde ik me daarna echt weer beter. Woorden hebben kracht. Het maakt een groot verschil als je zegt: ‘ik geloof dat U een hoopvolle toekomst voor me heeft’ in plaats van: ‘ik ben klaar met vertrouwen op U’.

God strekte een hand naar me uit en die heb ik stevig vastgepakt. Zonder Hem, zonder geloof, hoop en liefde, was ik niet door deze periode heen gekomen. Ik ontdekte dat ik mocht blijven vertrouwen op een God die liefde is. Zijn liefde is onbeschrijfelijk en Hij heeft een hoopvolle toekomst voor mij. Die liefde verbindt en is sterker dan de dood. Zoals André altijd zei: ‘De Grote Jongen in de hemel weet wat Hij doet, zijn plan is goed.’

Geloof kan bergen verzetten, ook al is je geloof zo klein als een mosterdzaadje.
Geloven in God heeft voor mij te maken met loslaten en vertrouwen. Geloven dat Hij alles in Zijn hand heeft.

Hoop doet leven.
Door Hem te vertrouwen kreeg ik ook hoop. Want na dit leven komt het eeuwige leven. Er komt een nieuwe hemel zonder pijn, verlies en verdriet. Een leven waarin ik André weer ga ontmoeten.

Als je liefde hebt, heb je alles.
Zoals in 1 Korintiërs 13:13 staat: Ons resten geloof, hoop en liefde, maar de grootste daarvan is de liefde.”

Natuur

“André en ik waren altijd al gek op de natuur. Door André’s ziekte kregen we tijdens het wandelen een langzamer tempo. Hierdoor zijn we nog Gods schepping nog meer gaan waarderen. Tijdens mijn rouw heeft de natuur mij echt kracht gegeven. Door een vlinder, roodborstje, arend, windvlaag, regenboog of het doorbreken van de zon. Ik zie overal in de natuur cadeautjes Ik wandel veel en voel dat God door de natuur tot mij spreekt. Soms stel ik een vraag aan God en dan geeft Hij mij een metafoor.”

Ervaringen delen

“André en ik hebben besloten dat we ons verhaal te delen als er iets op ons pad kwam. Ik schreef mijn verhalen en ervaringen op, na het overlijden van André. Dit hielp mij tijdens het rouwen.Ik dacht er helemaal niet aan om een boek te schrijven, maar God heeft me op verschillende manieren duidelijk gemaakt dat ik mijn ervaringen met anderen mag delen. Ik ben niet de enige met een enorm verlies. God heeft me tijdens het schrijven een enorme bewogenheid gegeven voor anderen die een geliefde moeten missen.

Het is niet makkelijk om mijn verhaal, dat zo persoonlijk is, met iedereen te delen. Ik heb geluisterd naar een hartenklop. Stapje voor stapje ging mijn reis door het land van rouw en het opschrijven van mijn reis hielp bij het rouwproces. Toen ik uiteindelijk begon met het schrijven van het boek werkte God echt door mij heen. Ik werd wel eens ’s nachts wakker met een lied of Bijbeltekst in mijn hoofd en dan ontdekte ik dat het precies bij een van mijn ervaringen paste. Het was als het ware alsof ik een puzzel aan het oplossen was.”

Bemoedigen

“Iedereen die een geliefde moet missen zal herkenning vinden in mijn boek. Wie je ook mist, het gevoel van degene die achterblijft is hetzelfde. Alle fases van rouw komen erin voor en geven je handvatten om verder te gaan. Het begint bij de rauwe rouw, waarbij je in een donker dal terechtkomt, en je je eenzaam, leeg en alleen voelt. Vervolgens gaan er een paar hoofdstukken over Psalm 23. Deze Psalm was heel bijzonder voor André en mij. Die tekst heeft mij geholpen om achter Jezus de Herder aan te gaan, op weg naar de grazige weiden. Het laatste deel van het boek gaat over hoe het verlies in je leven verweven raakt. Mijn boodschap is: Blijf niet zelf aanmodderen, maar pak Zijn uitgestoken hand. Want je hoeft het niet alleen te doen.”

Lees ook: Sacha's man heeft ALS, ze is een ‘weduwe in opleiding’.

Je hoeft het niet alleen te doen

Het boek Je hoeft het niet alleen te doen geeft herkenning voor mensen die iemand moeten missen. Met liederen, Bijbelteksten en gebeden krijg je praktische handvatten aangereikt. Het inspireert je om samen met God de rouwreis te maken. Ook als je niet rouwt, geeft dit boek je inspiratie om God beter te leren kennen. Kijk voor meer informatie over het boek Je hoeft het niet alleen te doen en workshops en wandelingen die Angenita organiseeert op jehoefthetnietalleentedoen.nl.

Fotocredits: Josefien niesten