Column Tijs | Het tegendenken vóór Trump loopt vast

Begin dit jaar schreef ik op deze plek een column onder de kop ‘Wees niet bang voor Trump’. Dat zeiden Amerikaanse christenen tegen mij toen ik ze in december vroeg wat ze verwachten van de komende jaren. Het wordt chaos, zo voorspelden ze me, maar de democratie en de rechtstaat kunnen dat aan. En de NAVO ook.

Voor je het weet denk je dat ik gek geworden ben.

Ik heb er een soort hobby van gemaakt om als iedereen al moord en brand schreeuwt over Trumps daden, nog even rustig te blijven en te bedenken of er ook iets positiefs achter kan zitten. Doorgaans vertrouw ik dat soort gedachten niet aan het papier toe – voor je het weet denk je dat ik gek geworden ben…

Ik maak voor één keer een uitzondering. Vergeef me op voorhand!

Als hij via Musk de bezem haalt door Amerikaanse ministeries, denk ik natuurlijk ook als eerste: dit kan je niet maken, die gaat ten koste van heel veel mensen die afhankelijk zijn van het werk van die ambtenaren. Tegengedachte: zou het kunnen kloppen dat daar een ‘liberale elite’ zit die veel beleid frustreert en is het goed dat daar de bezem een keer doorheen gaat?

Als hij het werk van hulporganisatie USAID stillegt voor een paar maanden, flitst ook onmiddellijk door mijn hoofd: dit is afschuwelijk, hierdoor gaan er doden vallen. Tegengedachte: zou het zo kunnen zijn dat USAID ook heel veel projecten financiert die niks met ontwikkelingshulp te maken hebben?

Als hij de Gazastrook wil leegvegen om daar een soort rivièra van te maken, is mijn eerste gedachte: ben je gek geworden? Tegengedachte: stel dat de Gazanen op die rivièra mogen wonen, zou het dan wat kunnen zijn misschien?

Als Vance zegt dat de democratie en de vrijheid van meningsuiting in Europa in gevaar zijn, is het bijna onmogelijk geen jij-bak te maken. Tegengedachte: ik weet ook niet precies hoe overtuigend is aangetoond dat de Russische inmenging in Roemenië doorslaggevend is geweest.

Inmiddels zit ik in een fase dat het tegendenken me eigenlijk niet meer lukt.

Inmiddels zit ik een fase dat het tegendenken me eigenlijk niet meer lukt. Trumps bewering dat Oekraïne de oorlog met Rusland zelf is begonnen, is absurd – zelfs als het waar is dat het Westen inderdaad aan Rusland had beloofd dat Oekraïne neutraal zou blijven en dat het Westen en Oekraïne die belofte dus hebben verbroken.

En Amerika dan dat heel veel geld gaat verdienen aan Oekraïense bodemschatten, maar weigert iets bij te dragen aan de verdediging van het land? Of het nakakelen van Russische neppeilingen over de populariteit van Zelenski?

Dit lukt zelfs mij niet meer.

Toch probeer ik rustig te blijven – in ieder geval tot de eerste honderd dagen voorbij zijn.