Column van een pleegmoeder (5): ‘de kinderen komen bij ons als een verfrommeld hoopje klei’
5 oktober 2021 · 10:02
Update: 15 november 2024 · 11:04
Amy* (41) is moeder van zes kinderen; drie biologische kinderen en drie pleegkinderen. Ze schrijft regelmatig over haar gewoon bijzondere gezin.
Het is een mooie zonnige ochtend en de kinderen zijn heerlijk aan het spelen. Ik zit aan de eettafel met mijn eerste bakje koffie en ik geniet. Ik geniet van de zon, de rust, de spelende kinderen en van mijn koffie.
Faya komt naast me zitten. In haar hand heeft ze een paar potjes klei. Ik heb van de week nieuwe gehaald, want op de een of andere manier bleef de vorige klei overal aan plakken en het stonk vreselijk. Faya haalt de splinternieuwe gele klei uit de verpakking. Het duurt maar even en dan is de gele klei een slak. Daarna volgen nog een appel, een voetbal en zelfs ik word nagemaakt van de gele klei.
Als je ze slaat, worden ze bang, als je ze verwaarloost onzichtbaar
Het doet me denken aan het leven van de kinderen. Ze zijn zo kneedbaar en vormbaar. Je kunt er van alles van maken. Daar hebben wij ouders zo’n invloed op. De pleegkinderen die vanuit een andere plek, met andere ouders bij ons komen wonen zijn ook gekneed en gevormd. Ze zijn geworden wat de ouders van ze gemaakt hebben. We zien de gevolgen. Als je ze slaat worden ze bang, als je ze verwaarloost worden ze onzichtbaar, als je ze vernedert worden ze onzeker. Ze worden zoals ze gevormd en gekneed zijn in hun jonge leventjes. Zowel positief als negatief.
Als deze kinderen bij ons komen als een hoopje klei, zien we geen vorm of kleur. Alles is door elkaar gemengd, het is een lelijk verfrommeld zooitje. Maar dan gaan we ermee aan de slag. We filteren; wat hebben ouders of andere mensen ervan gemaakt en hoe is dit hompje klei echt bedoeld?
Ze zijn als een hoopje klei, zonder vorm of kleur
Eigenlijk zijn we allemaal een hompje klei. Klei die gekneed en gevormd kan worden. We moeten niet worden hoe mensen ons vormen, maar we mogen gevormd en gekneed worden door God. Als een pottenbakker. Ik wil niet het gekleid worden tot iets dat hip en trendy is en bij het grote publiek in de smaak valt. Nee, ik wil graag worden zoals Hij bedoeld heeft. Uniek in zijn soort, perfect voor Hem en perfect voor mij.
U bent de Maker,
Ik ben de klei.
Kneed mij en vorm mij,
Heer, verander mij.
* In verband met de privacy van de pleegkinderen is Amy een gefingeerde naam.
Lees ook deze column van pleegmoeder Amy*: Levensles
Meest gelezen
- Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
Elbert over alle kinderprogramma's die zijn gezin kijkt
Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
- Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
‘Een van m’n zussen riep: ‘Jezus, red onze broertjes!’’
Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
- Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
'Het graf van Rachel': 6 mei om 22.20 uur bij de EO op NPO 2.
Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
Lees ook
- Heb ik het genormaliseerd? Ik hoop toch van harte van niet
Column van Tijs van den Brink
Heb ik het genormaliseerd? Ik hoop toch van harte van niet
- Van podcast tot tv-programma: EO-podcast 'De Ongelooflijke' maakt tv-debuut
Vanaf 12 mei op NPO 2
Van podcast tot tv-programma: EO-podcast 'De Ongelooflijke' maakt tv-debuut
- Anne-Meta Kobes presenteert 'Bijbelen met sterren': ‘Lees de Bijbel! Al zijn het maar drie verzen’
Nieuw seizoen met Ferry Somogyi, Sylvia Geersen en Sander de Kramer
Anne-Meta Kobes presenteert 'Bijbelen met sterren': ‘Lees de Bijbel! Al zijn het maar drie verzen’