Column van een pleegmoeder: ‘Vanbuiten is ze prachtig, maar vanbinnen is ze kapot’

Twee jaar is ze. Ze staat voor mijn deur. Een klein meisje met bruin haar en bruine ogen. Van buiten is ze prachtig, maar van binnen is ze kapot is gemaakt. Ze straalt niet. Angst in haar oogjes. Mijn hart breekt.

Het komt goed

Als ik haar de eerste nacht in bed leg stroomt mijn hart over van liefde. “Het komt goed!” fluister ik. “Het komt goed.” Ik weet nog niet hoe, maar zekerheid vult mijn hart. Het komt goed. 

Drugs, geweld en mishandeling dat was de start van haar leven. Waarom? Hoe dat kan? Geen idee. De wereld, mensen die verkeerde keuzes maken ten koste van dit kostbare kind. 

Wat zou het fijn zijn als iedereen wandelt volgens Gods plan. Als iedereen wordt zoals God hem of haar in eerste plaats bedoeld heeft. Dat het plan van Hem in ieders leven zichtbaar zou worden. Éen ding weet ik zeker. Dan zou er nooit meer een kindje gebroken en stuk gemaakt bij ons voor de deur staan. 

Gods plan

Acht is ze nu. Ze danst door het huis. Ze zingt over God. Ik hoor haar zingen: “God heeft een plan met je leven. Je bent hier met een doel.” Ze weet het. Ze weet het over Zijn plan. Dat mooie plan dat Hij voor haar heeft. Ondanks de valse start zien we dat prachtige plan steeds meer en meer zichtbaar worden in haar leventje! 

‘Want Ik weet wat mijn plannen voor jullie zijn, zegt de Heer. Ik heb mooie plannen voor jullie. Plannen vol vrede, niet vol ellende. Want Ik heb een hoopvolle toekomst voor jullie' (Jeremia 29:11, Basisbijbel).