Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Dina vergaf de moordenaar van haar ouders

‘Ik was verbitterd en vol haat’

De ouders van de uit Zuid-Afrika afkomstige Dina Kool (33) werden elf jaar geleden op zeer gewelddadige wijze om het leven gebracht. Dina werd jarenlang verteerd door wrok. Toen God haar vroeg om de moordenaar te vergeven kwam alles in haar in opstand.

Deel:

“Mijn ouders waren zeer vredelievende, christelijke boeren, die geen vlieg kwaad deden. Sterker nog: mijn moeder stond altijd klaar voor andere mensen en als zij zag dat iemand ergens gebrek aan leed, zorgde zij voor eten of kleding. Mijn ouders hadden twaalf kinderen en omdat wij buitenaf woonden, waren wij als gezin erg op elkaar aangewezen. Ik herinner me de fijne gezinsavonden waarop wij met elkaar spelletjes deden.

Mijn vader had een melkveehouderij en mijn broer hield op deze boerderij een varkensfokkerij. Samen hadden zij een aantal medewerkers in dienst. Mijn ouders hadden met niemand problemen of ruzie, maar toen er in 2008 werd ingebroken bij mijn ouders, had mijn vader sterk het vermoeden dat één van zijn medewerkers hiervoor verantwoordelijk was. Hij sprak hem hierop aan en besloot de samenwerking te beëindigen.”

‘Mijn ouders werden op brute wijze om het leven gebracht’

“Een jaar later, op 10 april 2009, besloot de ex-werknemer van mijn vader wraak te nemen voor deze, wat later bleek, gegronde beschuldigingen van mijn vader. In de vroege uurtjes, van deze Goede Vrijdag, richtte hij een afschuwelijk bloedbad aan en nam hij het leven van mijn lieve ouders. De dader was eropuit om iedereen die hij in en rondom het huis van mijn ouders tegenkwam van het leven te beroven. Mijn zus zou daar op dat moment ook zijn geweest, maar belde de avond daarvoor af. Achteraf heeft dat haar leven gered.

Toen mijn broer die morgen op de boerderij arriveerde vond hij mijn ouders en werd duidelijk dat iemand zijn woede op mijn nietsvermoedende ouders had afgereageerd. Zij hadden geen schijn van kans tegen zoveel agressie. Meteen werden wij, als broers en zussen, op de hoogte gesteld. Ik woonde al een aantal jaar in Nederland en heb meteen het vliegtuig gepakt om zo snel mogelijk de negenduizend kilometer te overbruggen. Ik heb de reis in een waas beleefd en was zo afwezig dat de piloot besloot om mij persoonlijk te begeleiden tijdens de overstap naar een ander vliegtuig.”

Wraak als motief

“Na een twee jaar durende, slepende rechtszaak werd duidelijk dat de ex-werknemer van mijn vader wraak had genomen omdat hij zich beledigd voelde door de beschuldiging van mijn vader over de inbraak een jaar eerder. Voor ons in Nederland is dat lastig voor te stellen, maar in Afrika is wraakmoord helaas aan de orde van de dag. Het was één van de redenen dat ik 2006 naar Nederland was vertrokken; ik voelde mij als vrouw veel veiliger in Nederland dan in Zuid-Afrika.

Twee jaar lang ontkende de dader zijn betrokkenheid bij de zaak, maar tijdens de rechtszaak bekende hij eindelijk dat hij de moord op mijn ouders en de inbraak een jaar eerder had gepleegd. Hij kreeg twee keer vijfentwintig jaar cel, plus tien jaar celstraf voor de inbraak. In totaal zou deze vijfentwintigjarige man, zestig jaar achter slot en grendel verdwijnen.”

‘Ik werd verteerd door wrok’

“De jaren na de moord op mijn ouders waren de zwaarste jaren van mijn leven. Ik werd verteerd door wrok en haat en bevond mij in een donkere tunnel. Ik was een negatief en onaangenaam persoon in die tijd. Toch leerde ik in deze donkere periode mijn man kennen en achteraf is het een wonder dat hij door mijn houding heen kon kijken en de Dina zag die ik zou kunnen zijn.

Ik liep met veel waaromvragen rond en vroeg mij af wat Gods doel was, met de zinloze dood van mijn ouders. Toen ik vijf jaar na de dood van mijn ouders tijdens Goede Vrijdag in de kerk zat, preekte onze predikant over één van de kruiswoorden van Jezus: ‘Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.’ Opeens besefte ik dat het onmogelijk was om aan God om vergeving te vragen als ik zelf niet bereid was om mijn naasten, en dus ook de moordenaar van mijn ouders, te vergeven.”

Gebalde vuisten

Ik was ontzettend opstandig naar God en stond als het ware met gebalde vuisten tegenover Hem. Hoe kon Hij van mij verwachten dat ik de moordenaar van mijn ouders vergaf? De zeer gewelddadige manier waarop mijn ouders aan hun einde zijn gekomen stond mij helder voor ogen en telkens zag ik het beeld voor me van mijn beschadigde vader in zijn kist. Ik was zó kwaad op de dader. Waar hadden mijn lieve ouders het aan verdiend om op zo`n wrede manier te sterven? Ik was erg verbitterd en vol haat.

Een paar maanden nadat ik stil was gezet door de preek op Goede Vrijdag, waren wij op vakantie in Oostenrijk. Terwijl ik door de bergen wandelde, maalde de opdracht om te vergeven maar door mijn hoofd. Ik wist dat God van mij vroeg om de moordenaar te vergeven, maar het was een onmogelijk vraag. Ik riep tot God: Help mij om deze woorden uit te kunnen spreken en deze man vanuit mijn hart te vergeven!”

‘Vergeven is een keuze’

“Opeens besefte ik dat vergeven een keuze is. Ik begon in te zien dat als ik de moordenaar zou kunnen vergeven, ik bevrijd zou worden van de duisternis die vijf jaar geleden bezit van mij had genomen en mijn leven bepaalde. Wilde ik vrede in mijn hart krijgen, dan zou ik genezen moeten worden van mijn pijn en bitterheid. Het is een lange weg geweest om tot dit besef te komen, maar dankzij Gods veranderende liefde kreeg ik vrede in mijn hart en werd ik bevrijd van haat.

Toen ik voelde dat ik de moordenaar van mijn ouders oprecht had vergeven, kreeg ik het verlangen om hem dit te vertellen en de liefde van God met hem te delen. Ik wilde hem in de gevangenis bezoeken en hem een Bijbel geven, maar het is mij tot nu toe helaas niet gelukt om hem te vinden. Aan de andere kant is het genoeg om te beseffen dat ik hem vergeven heb en dat ik rust heb gevonden. Ik heb aan God gevraagd of Hij deze man wil laten zien dat er vergeving mogelijk is bij Hem. God heeft daar Zelf Zijn middelen voor, daar hoef ik niet negenduizend kilometer voor te vliegen.”

‘God gebruikte de moord op mijn ouders tot eeuwige winst voor mijn ziel!’

“Vergeven is een werkwoord, waar ik dagelijkse genade voor nodig heb. De duivel weet helaas heel goed wat mijn zwakke plek is. Ik heb elke dag Gods hulp nodig, zodat de wrok geen kans krijgt om opnieuw in mijn hart te nestelen. Vooral rondom de sterfdag van mijn ouders ben ik dagenlang aan het bidden of God de duivel op afstand wil houden en of ik Zijn vrede mag blijven voelen.

Sinds Jezus in mijn hart is gekomen ben ik een ander persoon. Vijf jaar lang werd ik opgejaagd door onrust en haat, maar toen God in mijn leven kwam verdween deze onrust en maakte plaats voor een diepe vrede. God gebruikte de moord op mijn ouders tot eeuwige winst voor mijn ziel! Uit iets wat zo slecht was, is iets moois voortgekomen: mijn ziel heeft rust gevonden in God.”

Lees ook: Zeven redenen om te vergeven

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Geschreven door

Rita Maris

--:--