Familie Jelies te gast bij 'Hour of Power'

Centraal in de uitzending staat het gedicht 'Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.' Janneke Jelies mag de tekst van het gedicht voorlezen, maar na een paar regels schiet ze al vol. "Ik zie tranen in je ogen," zegt Jan van den Bosch. "Hoe komt dat?"

"Dit is gewoon je troost, dat het goed is," legt Janneke uit. Johan: "Wat mij zo raakt is het besef dat je je kinderen over moet geven aan God. En als ouders zijnde is dat best wel pittig. Iets van jezelf overgeven aan God. Dit gedicht zegt het prachtig."

"We hebben de kinderen te leen," voegt Janneke toe. "We hebben ze gekregen van God, maar ze moeten ook weer terug naar God. We mogen ze in Gods liefde laten opgroeien, en met God. Dat maakt het zo mooi."

Beeld: Michelle Lohuis Fotografie

Tekst gedicht: Ik leg de namen van mijn kinderen

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets en niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als tarwe zift.

Houd Gij mijn kinderen vast, als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost,
als ze eenzaam zijn en bang.
Wil om Uws naam wil, hen in Uw verbond bewaren,
en laat ze nooit van U vervreemden,
nooit, hun leven lang!