Frans Timmermans in Adieu God?: 'God laat je niet los'

Frans Timmermans kreeg een katholieke opvoeding. Ook op school speelde religie een belangrijke rol. Op maandagmorgen moest hij de inhoud van de zondagse preek reproduceren voor de pastoor. "Als ik niet in de kerk was geweest, dan verzon ik wel iets, maar dat had hij meteen door."

Misbruik

Zijn jeugd was niet zonder moeilijke momenten; Frans vertelt over de eenzaamheid die hij vaak voelde en hoe hij geborgenheid vond in de scouting. Toch werd die ervaring bitterzoet toen hij juist daar slachtoffer werd van misbruik door een priester. Jarenlang verdrong hij dit trauma, tot de verhalen over misbruik binnen de kerk weer naar boven kwamen. “Toen begreep ik ineens gedragingen die ik als gevolg van dat misbruik had vertoond. Ik had bijvoorbeeld enorme verlatingsangst.” Toch leidde deze ervaring niet tot een afwijzing van het geloof. “Je kunt wel zeggen, ik neem afscheid van God, maar God laat jou niet los. Hij komt iedere keer weer terug in mijn gedachten."

Frans legt uit dat voor hem geloof juist in twijfel geworteld is: “De essentie van geloof is twijfel. Het heet geloof omdat je gelooft, niet omdat je het zeker weet.” De Bergrede, waarin Jezus oproept om je andere wang toe te keren in plaats van 'oog om oog, tand om tand', beschouwt hij als een inspirerend, revolutionair Bijbelgedeelte dat solidariteit en vergeving benadrukt.

Wat gebeurde er in zijn geloofsleven toen zijn vrouw een hersenbloeding kreeg en Frans bad om hulp en troost? En gelooft hij in het hiernamaals?