Geert kroop door het oog van de naald, nadat hij werd aangevallen door een stier

Gruwelijk mis

Geert vormt samen met zijn zoon Ben en vrouw Antje een maatschap. Ze hebben een melkveebedrijf met zorgboerderij. Vorig jaar stond Geert zoals gewoonlijk op om zijn werkzaamheden uit te gaan voeren. Op de boerderij worden melkkoeien gehouden, maar ook een dekstier. ‘’Ik ben mij bewust van de risico’s die gepaard gaan met stieren en dat wil ik hierbij dan ook nogmaals benadrukken’’, begint Geert zijn verhaal. Hij kan er nu goed over praten, maar dat was in het begin wel anders. De gebeurtenis blijft hem emotioneren.

Met de stier die ze op dat moment hielden, waren nog nooit problemen geweest. Toch ging het op deze dag gruwelijk mis. Geert besloot bij de koeien en de stier in de stal te gaan staan om ze alvast terug te drijven naar een ander gedeelte. Zijn zoon was ondertussen bezig de hekken open te zetten. ‘’Daar zouden ze eten krijgen om vervolgens te worden gemolken’’, vertelt Geert. De pinken liepen keurig vooruit, toen Geert hen begeleidde. De stier stond in de tweede box en Geert ging naar binnen. Ineens draait het dier zich om. ‘’De stier drukte mij met zijn kop tegen het voerhek aan en begon hard te duwen’’, vertelt Geert. ‘’Ik schreeuwde nog naar mijn zoon, maar het ging allemaal zo snel: ik kon geen kant op!’’ Hij voelde dat hij opgetild werd en dacht dat het zijn einde zou zijn. Daarna raakte Geert buiten bewustzijn.

Naar het ziekenhuis

Zodra Geert plotseling weer ontwaakt, kruipt hij richting het woonhuis. ‘’Lopen ging niet’’, beaamt Geert. Happend naar adem bereikte hij het huis. Zijn vrouw was binnen en zijn zoon volgde later. Hij had de stier bij zijn vader weggejaagd. Er werd vervolgens direct een ambulance gebeld. ‘’In het ziekenhuis stond een medisch team klaar om mij op te vangen en te onderzoeken’’, vervolgt Geert. ‘’Er was een rib gebroken maar deze had gelukkig geen longweefsel doorboord.’’ Wat bleek: het dier had met zoveel kracht op Geerts borstkas gedrukt, dat zijn hart gekneusd was geraakt. ‘’Dat verklaarde de enorme benauwdheid. De harde plek in mijn lies bleek een dubbele breuk te zijn’’, legt Geert uit. Hij hoorde van zijn zoon wat er gebeurde, nadat hij bewusteloos was geraakt. ‘’Mijn zoon zag mij liggen en dacht dat ik dood was.’’ Geert slikt. Dit gedeelte van het verhaal raakt hem het meest. ‘’Dat grijpt mij aan, want het had echt gekund. Als mijn zoon de stier niet had weggejaagd, was het beest doorgegaan. Ik heb de dood dus letterlijk in de ogen gekeken.’’

‘Ik heb de dood letterlijk in de ogen gekeken’

Tijdens zijn opname in het ziekenhuis lag Geert op een gedeelde kamer met twee dames. Hij kwam bont en blauw aan en kon niets meer dan zich even kort voorstellen. ‘’Maar ik hoorde de ene vrouw om de haverklap vloeken en dat trok mijn aandacht’’, geeft Geert aan. ’s Morgens kwam de boer uit bed met behulp van de zusters. ‘’Ik maakte een praatje met de dames op mijn kamer en vertelde over onze melkveehouderij en zorgboerderij’’, vervolgt Geert. Op de zorgboerderij wordt er een plek aangeboden voor bijvoorbeeld (ex)verslaafden die een nieuw leven willen. ‘’Wij bieden hen een leven aan bij Jezus, zodat ze een nieuw mens kunnen worden en de verslaving achter zich kunnen laten’’, legt Geert uit.

Eén van de dames reageerde direct fel met een aantal vragen. ‘’Ze zei: ‘Nu moet je mij eens vertellen wat God, de hemel en de hel is! Wat houdt dat allemaal in?!’’’ Geert had daar een kort antwoord op: ‘’Ik zei haar namelijk dat de hel is waar Jezus niet is. Ik gaf aan dat als je een ontmoeting met Jezus wil, je op je knieën zal moeten en Hem in je leven aan moet nemen.’’ De andere vrouw was een christelijke lesbienne. Ook zij had een bijzonder verhaal. ‘’Ze had op haar 36ste een herseninfarct gehad en was half verlamd geraakt. Ze lag toentertijd maanden in het ziekenhuis en kon niets’’, laat Geert weten. In dat ziekenhuis ervaarde deze vrouw iets bijzonders. ‘’Ze vertelde dat er ’s nachts een figuur in een wit gewaad aan haar bed kwam op de muur. Dat gebeurde zo drie keer achter elkaar. Ze dacht toen: 'Dat moet Jezus zijn'. Ze was geraakt en beaamde op dat moment wie Jezus voor haar was.’’

De ongelovige vrouw vond het maar moeilijk te begrijpen. ‘’Ze wilde weten wie God is en wat Zijn liefde dan inhoudt. Ik ben schuifelend met mijn stoeltje naast haar gaan zitten en heb verteld wat Jezus voor mij betekent. En waarom ik blijkbaar in het ziekenhuis moest liggen om haar aan te kunnen spreken.’’ Want zo zag Geert dat moment. ‘’Ik heb gewoon het evangelie mogen brengen! Naast de twee dames waren er ook nog een drietal mensen van de verpleging, die ademloos naar ons gesprek aan het luisteren waren. Dat vond ik heel bijzonder. Ik wil nooit meer onder zo’n stier komen: laten we heel duidelijk zijn, maar ik begreep op dat moment wel dat ik met een reden rond Pasen in het ziekenhuis lag.’’

Bewust paasfeest

Diezelfde dag mag Geert naar huis. ‘’Alles zou vanzelf genezen, maar ik moest wel rustig aandoen. Dat was niet moeilijk, want ik kon niets’’, vertelt Geert. Drie weken heeft hij platgelegen. Hij ervaart nu nog iedere dag de gevolgen van de heftige gebeurtenis. ‘’Ik heb pijn in mijn borstkast en armen. Een kopje koffie optillen is al lastig’’, geeft hij aan. ‘’Melken lukt niet meer, maar ik doe nog wel wat kleine werkzaamheden. Mijn zoon doet nu het meeste werk. Hij gaat de zaak dan ook overnemen.’’ Nu het weer bijna Pasen is, grijpt de gebeurtenis Geert weer aan. ‘’Ik herinner mij alles nog heel duidelijk en scherp’’, zegt hij. ‘’Ik ben door het oog van de naald gekropen en hierdoor heb ik de opstanding van de Here Jezus dat jaar heel diep ervaren. Ik ben mij nu extra bewust van Zijn genade, tijdens het paasfeest. Ik ben nog steeds ontzettend dankbaar dat ik er nog ben. Ik kan mijn dingen nog doen en geniet elke dag van mijn leven in de natuur en van mijn (klein)kinderen.’’

• Wat is Pasen?

  Wat is Pasen?