Gespreksvragen bij 'Als ik jou was' van Lynn Austin

1. Saamhorigheid, thuis en familie zijn terugkerende thema’s in Als ik jou was. Hoe ervaren Eve en Audrey die dingen in het boek? Hoe beïnvloedt hun verlangen naar bij iemand horen, een thuis en een gezin de beslissingen die elk van de jonge vrouwen neemt?
2. Met welk personage kon jij je makkelijker identificeren, Eve of Audrey? Waarom?
3. Hoe gaan Eve en Audrey verschillend om met tegenslag? Met liefde? Geef voorbeelden uit het verhaal. Wat is de verklaring voor hun verschillen? Is het karakter, vorming of een combinatie van beide?
4. De auteur gebruikt Eve en Audrey om aan te tonen hoe groot het contrast was tussen de verschillende Britse standen voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog. Beschrijf de verschillende levensstijlen en verwachtingen die de meisjes en hun families hebben. Hoe groeien en veranderen beide meisjes als gevolg van hun vriendschap?
5. Eve en Audrey leren onder andere dat de rol die de maatschappij en hun familie van hen verwacht niet noodzakelijk weergeven wat God voor hen wil. Welk doel zou God met jouw leven kunnen hebben dat kan verschillen met de verwachtingen van maatschappij of familie? Welke relaties heeft Hij in jouw leven geplaatst die je geholpen hebben – of je zouden kunnen helpen – Zijn plannen voor jou te ontdekken?
6. De auteur toont ook het onderscheid aan tussen de invloed die de oorlog op Engeland had en op Amerika. Eve merkt in 1946 op dat ‘ze versteld stond van Amerika. Er waren geen puinhopen waar vroeger huizen hadden gestaan, geen lange rijen voor voedsel, geen schaarste. Soldaten als Robert en Louis waren teruggekeerd in het beschaafde leven thuis alsof de oorlog niet had plaatsgevonden.’ Ze zegt tegen Audrey dat niemand ooit vraagt naar haar leven tijdens de oorlog, dat Amerikanen de houding hebben ‘de oorlog is afgelopen en voorbij, en we doen er allemaal beter aan hem te vergeten.’ In welk opzicht is het zinnig om te kunnen vertellen over traumatische ervaringen die we hebben gehad? Waarom vinden we het moeilijk om te horen over uitdagingen waar anderen voor hebben gestaan? Denk aan momenten dat je aan een van beide kanten van deze situatie hebt gestaan – hoe heb jij gereageerd?
7. Eve verwijt Audreys moeder de dood van haar eigen moeder. Vind je Eves reactie op de dood van haar moeder eerlijk? Hoe komt ze er uiteindelijk mee in het reine?
8. Als Eve er bij Audrey op aandringt om te letten op haar ontstaande gevoelens voor Robert, zegt ze: ‘De oorlog heeft de regels en tradities waarmee we zijn opgegroeid weggevaagd.’ Wat bedoelt ze? Kun je een voorbeeld uit de hedendaagse cultuur bedenken dat hiermee vergelijkbaar is? Zijn die veranderingen goed geweest of slecht?
9. Eve is onvermurwbaar in haar besluit om niet intiem te worden met Alfie zonder de geborgenheid van het huwelijk, ondanks zijn aandringen en haar angst om zijn veiligheid. Wat is er veranderd tegen de tijd dat ze Louis ontmoet? Waarom maakt ze bij hem een andere keuze?
10. Als Audrey in 1950 haar oom in Londen bezoekt, overlegt ze bij zichzelf of ze hem de waarheid zal vertellen over haar afkomst. Ze besluit het niet te doen en komt tot de slotsom dat sommige geheimen beter verborgen kunnen blijven. Ben je het daarmee eens? Hoe zou jij zijn omgegaan met het nieuws dat Audrey net van haar vader had gekregen?
11. Waarom besluit Audrey niet naar Amerika te gaan als ze voor het eerst de kans krijgt? Waardoor komt ze later op andere gedachten? Heb je ooit bedenkingen gehad over een belangrijke beslissing in jouw leven? Is het ooit te laat om jouw weg te veranderen?
12. Was je verrast door Toms advies aan Louis om zijn vrouw niets te vertellen over zijn verhouding met Eve gedurende de oorlog? Hoe verschilt dit van Audreys situatie ten aanzien van haar ouders – of verschilt het eigenlijk wel? Zou het advies tegenwoordig anders zijn dan halverwege de twintigste eeuw?
13. Wat vond je van Eves besluit om Louis niets te vertellen over hun kind als ze hem weer ontmoet? Had jij iets anders gedaan als je in haar schoenen stond?
14. Tegen het einde van het boek schijnt Eve te geloven dat haar omstandigheden de straf van God zijn voor haar daden in het verleden – voor haar verhouding met Louis, en omdat ze zich van God had afgewend. Hoe kunnen we weten dat God ons niet straft voor onze zonden als we schuld hebben beleden en vergeving van Hem hebben ontvangen? Als Hij ons niet straft, waarom moeten we dan toch leven met de gevolgen van onze verkeerde keuzes?
15. Mevrouw Vandenberg zegt tegen Eve: ‘Er zullen dagen zijn dat je in de verleiding bent om eraan te twijfelen dat je een nieuw mens bent, dagen dat je heel hard zult zijn voor jezelf. Vooral als je de pijnlijke gevolgen van je fouten onder ogen moet zien.’ Heb je het weleens moeilijk gevonden om Gods vergeving aan te nemen? Wat heeft je geholpen?

>> naar Eva Leest