'Het kerkshoppen was nog nooit zo makkelijk'

Het is zondag ook ‘de zondag van de lijdende kerk’, met aandacht voor kerken die geen samenkomsten mogen houden van hun overheid. Dat is hun keiharde realiteit. De afgelopen tijd hoorden wij volgens die definitie ook tot de lijdende kerk, maar ik heb niet het idee dat Open Doors een actie op touw gaat zetten om al die zielige gelovige Nederlanders te ondersteunen. Wij lieten ons door de overheid gedwee uit de kerk dirigeren, en er is geen kerk geweest die stiekem toch is samengekomen. 

Nou ja, we zijn via YouTube, Zoom, Teams en Skype samengekomen. Geen lijdende kerk, maar wel een online-ende kerk. Ik vind dat best relaxed. Het maakt nogal een verschil of je op zondagochtend in een race tegen de klok moet zorgen dat je gezin om 10.00 uur gewassen en met spuug platgestreken haren kan aanschuiven in de kerkbank, of dat je in je badjas (webcam uit) onderuitgezakt met de dienst kunt meekijken en hardop commentaar kunt geven. Dat eerste was soms zo’n stressvolle aangelegenheid dat ik de hele dienst zat bij te komen. 

Wat nu nog fijner is, is dat je kunt kiezen uit talloze kerken. Je kunt gewoon online anoniem aanschuiven bij kerken waar je altijd al eens wilde kijken. Je kunt ook gewoon switchen tijdens de dienst. Valt de samenzang wat tegen bij je eigen dienst? Zoom in op een andere kerk. Is de preek niet aanstekelijk? Stream naar een andere. Het kerkshoppen was nog nooit zo makkelijk. Sowieso kun je altijd weer uitloggen voor de digitale collecte begint. Scheelt flink wat euro’s. 

Maar goed: vanaf komende zondag moeten we weer gewoon naar onze eigen offline kerk. En kijken we elkaar weer recht in de ogen. Dus dat wordt weer lijden aan die overenthousiaste predikant, die zeurende broeder, die tergende tiener, die behoudende zuster en die klierende kinderen. O ja, en zij weer aan jou. In die harde, niet weg te klikken realiteit. 

Beeld: Shutterstock