'Ik dacht: mijn moeder is gek geworden'

De ziekte van zijn moeder komt hard binnen bij Patrick: “Ik was twaalf. In mijn beleving was kanker hetzelfde als de dood. Mijn moeder zou dus snel sterven.” Patrick en zijn zus hebben alle steun nodig die ze kunnen krijgen, maar krijgen die niet. Hun stiefvader laat hen plotseling in de steek. “Mijn stiefvader kon de ziekte van mijn moeder niet aan. Dus besloot hij weg te gaan,” vertelt Patrick. “Dat deed me heel veel. Ik zag hem als mijn vader, die ik nodig had. En toen was hij opeens weg.”

Drugs

Niemand bekommert zich om Patrick en zijn zus in de periodes dat zijn moeder in het ziekenhuis ligt. Ze moeten voor zichzelf zorgen. “Ik deed dus maar waar ik zin in had. Laat naar bed, experimenteren met drugs, het kon allemaal”, vertelt Patrick. De eenzaamheid heeft een negatieve weerslag op Patrick. “Niets interesseerde me nog. Ik ging emotioneel op slot. Niemand kon er meer bij.”

Sterfbed

Intussen takelt zijn moeder door de jaren heen steeds verder af. De zorg komt op de schouders van de jonge Patrick terecht, een verantwoordelijkheid die hij niet hoort te hebben en die te veel is voor hem. Bij iedere nieuwe ziekenhuisopname beseft hij dat dit wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat zijn moeder het ziekenhuis ingaat. En dan, als hij twintig is, gebeurt het onvermijdelijke. Zijn moeder overlijdt.

Patricks moeder was erg bang om te sterven, maar op haar sterfbed komt zij tot geloof. 'De Heer is bij mij,' zei de ernstig zieke moeder tegen Patrick. "Ik dacht dat ze gek was geworden, God was wat mij betreft echt een no-go. Ik was boos.”

Alpha-cursus

Toch nodigen mensen uit de kerk van zijn moeder Patrick uit voor de Alpha-cursus, een soort basiscursus over het christendom. Patrick ziet de uitnodiging als een kans. Hij wil iedereen in zijn groepje namelijk overtuigen dat God niet bestaat. Dus besluit de atheïstische Patrick om mee toe doen aan deze cursus. Overtuigt hij zijn mede-cursisten inderdaad dat God niet bestaat?