Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Ik heb veel geluk. Soms denk ik: het raakt een keer op’

Presentator Renze Klamer over geluk en geloof

Als je vraagt aan EO-presentator Renze Klamer (27) waar hij trots op is, blijft het lang stil. Hij kijkt over het stuur van de Seat voor zich uit. Hij doet zijn mond open en weer dicht. “Tja.”

Deel:

Een moeilijk woord vindt hij het, trots. Het klinkt snel hoogmoedig. Tevreden, dat is hij weleens. En blij met een uitzending, als een interview goed gelukt is. Maar trots? Hij krijgt het niet over zijn lippen.

Eigenlijk ben jij gewoon een heel gereformeerde jongen…
“Het calvinisme kleeft mij wel aan, ja. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me echt bevoorrecht: ik ben verreweg de jongste presentator met een eigen programma op Radio 1. Maar wat heb ik daaraan gedaan?’’

Ontdekt
Het is die laatste vraag die Renze achtervolgt. Het beeld van buitenstaanders: de 27-jarige EO-presentator komt het allemaal aanwaaien. Hij begon als stagiair bij de omroep, kreeg een baantje op de marketingafdeling en werd na een screening ontdekt als presentator. En nu presenteert hij NPO Radio 1 Sportzomer, een dagelijks vijf uur durend programma. O ja, hij is ook nog getrouwd met Pearl, die ooit de tweede plaats behaalde in de tv-talentenjacht The Voice of Holland en nu furore maakt als zangeres en musical-actrice. Wat lukt er eigenlijk niet, in het leven van Renze?

Nou?
“Kindertelevisie. Ik heb een keer een pilot gemaakt voor Checkpoint. Na de screening dachten ze bij de EO dat ik alles kon. Maar al na een dag dacht ik: voor mij tien anderen. Bij kindertelevisie moet je het kind in jezelf naar boven halen, zonder dat het kinderachtig wordt. Als er tien meter naast mij een raket ontploft, denk ik: tja, dat viel eigenlijk een beetje tegen. Maar dat is niet de reactie die verwacht wordt. Het moet iets zijn als: ‘Wauw, vet jongen, wat een knal!’ Daar ben ik te droog voor. Het is een soort acteren. Je moet jezelf spelen, maar dan een overdreven versie. Dat kan ik niet. Ik heb sindsdien veel bewondering voor de Zapp-presentatoren.”

‘Je bent altijd afhankelijk van anderen die in je geloven’

En dat alles je komt aanwaaien, klopt dat?
“In de praktijk gaat het niet zo snel. Ook niet vanzelf, trouwens. Als je zelf niet wil, ga je ook niet rollen. Bovendien ben je altijd afhankelijk van anderen die in je geloven. Ik kan zonder moeite tien mensen aanwijzen zonder wie mijn leven er heel anders had uitgezien. Ze zagen een talent en wilden daar iets mee. Als je die mensen niet hebt, ben je nergens.”

Geluk
Op het strand van Noordwijk staat een straffe wind. Wij gaan powerkiten, op het zand welteverstaan. De kracht van de wind en de vlieger nodigt uit tot springen. Renze zet af en belandt twee meter verder in het zand. Hij kijkt verrukt. “Hier hoopte ik op.”

Renze-Klamer-fotoshoot-EO-Visie-2

Waarvoor heb jij in je leven gevochten?
“Pff. Ik doe overal mijn best voor, maar heb ik ooit ergens voor moeten vechten? Niet voor mijn huwelijk, al zal dat vast nog een keer gebeuren, gezien de ervaring van de meesten. Ook niet voor mijn werk, ik heb nog nooit op het randje van ontslag gezeten. Tot nu toe weet ik het aardig te voorkomen, dat vechten. Ik heb veel geluk. Zo veel dat ik soms denk: het raakt een keer op.”

Waar ben je dan bang voor?
“Voor ongeluk, met een hoofdletter. Ik besef dat veel mij gemakkelijk af gaat, daar ben ik dankbaar voor. Maar ik hoop dat sommige dingen me bespaard blijven. Ik hoor in mijn werk vaak verhalen over mensen die vreselijke dingen meemaken. Dat bepaalt me sterk bij mijn geluk: ik ben hier geboren, ik heb een opleiding, ik heb geen financiële zorgen. Dat alleen al maakt mij zo bevoorrecht, dat kan nooit een leven lang goed gaan.”

Frisse tegenzin
In een interview zei je onlangs dat je ‘met frisse tegenzin’ lid bent van een gereformeerd-vrijgemaakte kerk. Wat bedoel je daarmee?

“Elke kerk heeft wel wat, maar de vrijgemaakte kerk heeft een stempel waartegen ik altijd geageerd heb. Dat pretentieuze, ‘wij weten wat de waarheid is, wij weten hoe het hoort’, daar kan ik niks mee. In mijn jeugd liep ik daar al tegenaan. Dan wilde ik iets laten zien op de beamer en dat moest dan per se voor of na de zegen, omdat het niet in de eredienst paste. Denk je nou echt dat God het erg vindt of zoiets voor of na het handen schudden of amen gebeurt?”

Sommige mensen vinden duidelijkheid heel prettig.

“Prima om duidelijk te zijn over kernzaken, maar over de dingen eromheen is de Bijbel ook meestal vaag. Laten we dan niet doen alsof wij het wel weten. Mensen willen een kader, dat snap ik. Maar beperk je dan tot de basis: God als je schepper en Jezus die voor je zonden is gestorven. Als je daar met z’n allen in gelooft, wordt alles aan de rand vanzelf minder belangrijk. God heeft al die regels niet nodig, en ik denk dat Hij dat ook niet van ons vraagt.”

‘God heeft al die regels niet nodig’ 

Wat vraagt God wel, denk je?
“Dat we Zijn liefde laten zien. Aan de EO, en trouwens aan christenen in het algemeen, kleeft nog steeds het beeld van het zeepkistje waarvan af wij mensen de waarheid toeroepen. Dat kan onze generatie niet meer wegpoetsen. Er is te veel ingehakt op mensen, dat is niet te repareren. Soms vraag ik me zelfs af of we als EO nog wel moeten blijven bestaan. Moeten we ons als christenen niet veel meer mengen onder anderen? Je identiteit neem je toch wel mee.”

Is op de radio te horen dat je christen bent?
“Ik denk echt dat er momenten zijn waarop je dat kunt merken. Het zit in wie je bent, hoe je vragen stelt, waar je aandacht aan besteedt."

Spotlight 
Het is fascinerend wat televisie doet met mensen, vindt Renze. Mensen die ‘in het vak’ zitten, raken nogal eens in opspraak. Onder invloed van alle aandacht en de spotlight lijken ze de verbinding met het gewone leven te verliezen. “Ik heb mijzelf afgevraagd of ik daartegen bestand ben, nog voordat ik meedeed aan die screentest. ‘Dat hoeft nu nog niet,’ zeiden vrienden, maar ik wilde daar goed over nadenken. De conclusie was dat ik het aandurfde.”

Renze-Klamer-bijgesneden

Toen jij en Pearl een kind kregen, was dat nieuws in roddelrubrieken. Hoe ervaar je dat?
“Het is marketing, een trucje: ze komen echt niet langs omdat ze mij of Pearl zo geweldig vinden, het levert leuke plaatjes op voor hun programma. Pearl lijkt er trouwens helemaal immuun voor. Toen ze meedeed aan The Voice of Holland kreeg ze allemaal appjes van bekende mensen, die zij vervolgens vergat te antwoorden. En tijdens ons tweede afspraakje kwam zij met ‘gratis filmkaartjes’ op de proppen. Leuk om naartoe te gaan, vond ze. Dat bleek dus de première te zijn van The Fast and the Furious, inclusief snelle auto’s, de aanwezigheid van de Amerikaanse cast en een enorme rode loper. Pearl had daar geen idee van toe ze werd uitgenodigd, maar we moesten wel samen over die loper. Dat is wat ongemakkelijk als je elkaar net kent. De volgende dag zagen al mijn EO-collega’s de foto’s op NU.nl en had ik wat uit te leggen, haha!”

Geen garanties
“Het is niet vanzelfsprekend dat dingen lukken,” zegt hij, als hij weer achter het stuur van zijn auto zit. “Als iemand in de kerk een juichend getuigenis geeft over hoe God hem heeft geholpen, hoort daar altijd een voetnoot bij: het kan ook dat je niet meer opstaat, dat hoort bij het leven op deze aarde. Als je gelooft, komt niet alles goed. Kijk naar de mensen in Syrië: zijn zij minder gelovig? Hebben zij gewoon pech gehad?”

Goede of kwade dingen, ze gebeuren. Er zijn geen garanties. “Het enige wat ik kan zeggen, is dat geloof je door het leven draagt, of dat nou goed of slecht uitpakt.”

Tekst: Maarten Vermeulen
Beeld: Ruben Timman

--:--