‘Ik zei dat ik nooit meer zou trouwen’

Debby: “Met mijn dochters ging ik de eendjes voeren; ik woonde aan een singel. In de verte zag ik Jeffrey vissen met zijn zoon. We hadden elkaar minstens tien jaar niet gezien.”

Jeffrey: “We kletsten en de klik was er gelijk weer.”

Debby: “Ook tussen onze kinderen. Vier dagen later zei Jeffrey dat hij met mij ging trouwen. Ik wist niet wat ik moest antwoorden. Altijd als ik hem tegenkwam, op de kermis bijvoorbeeld, maakte mijn hart een sprongetje. Maar na mijn scheiding zei ik dat ik nooit meer zou trouwen.”

Jeffrey: “Toch gaven we elkaar zeven maanden na de ontmoeting aan de singel het ja-woord. Debby gaf me het gevoel waar ik altijd naar op zoek was. We begrepen elkaar door ons verleden.”

Debby: “Ik heb zelf gescheiden ouders, en wist wat ik níét wilde. Toen ik zag dat het met onze kinderen onderling zo natuurlijk ging, wist ik dat ik hier als moeder altijd naar had gezocht. Het bevestigde dat wij bij elkaar hoorden.

We kennen elkaar vanaf de kleuterschool en groeiden samen op tot aan de puberteit. Later werkten we in naastgelegen bedrijven. We vonden elkaar leuk, maar waren met andere dingen bezig.”

Jeffrey: “Als we toen hetzelfde gevoel als nu hadden gehad, was dat niet goed gegaan. Nu hebben we levenservaring opgedaan.”

Debby: “Dan was hij mijn eerste geweest, nu is hij mijn laatste. En dat heb ik liever.”

• Lees ook: ‘Hoe wordt ons hart weer licht en ons land weer leuk?’

Jeffrey: “Onze ouders klikken ook allemaal. Het is té perfect eigenlijk.”

Debby: “We zijn van twee families naar één familie gegaan; heel bijzonder. En wij tweeën genieten ervan om dingen met de kinderen te ondernemen. Zij staan centraal.”

Jeffrey: “Als ik met mijn gezin ben, ben ik gelukkig. Daar doe ik alles voor.”