Sluit je aan

Inloggen bij eo

Praat je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Uitgelichte afbeelding

Jesse van Melle spreekt op de Checkpoint-dag

22 mei 2019 · 10:15

Update: 15 november 2024 · 08:40

Hij is jong, gek op spelletjes, gaat geen uitdaging uit de weg én spreekt graag over Jezus. Tijdens de Checkpoint-dag op zaterdag 29 juni verzorgt Jesse van Melle (26), teamleider van de Muskathlon, workshops voor vaders en hun tienerzoons en -dochters. “Ik ben geen vader, maar snap wél wat werkt.”

“Ik heb 45 broertjes en zusjes,” zegt Jesse altijd als het om het bijzondere gezin gaat waarin hij opgroeide. Zijn ouders, Annemarie en Maurits van Melle, vangen al sinds 1999 pleeg- en gezinshuiskinderen op in hun witgeschilderde woning in Baarn. Jesse is een van hun vier biologische kinderen. Zelf woont hij al bijna vier jaar met zijn vrouw Elise in buurgemeente Soest. “Als ik nu bij mijn ouders kom en het daar een drukke dag is, kan het weleens aanvoelen als een kinderpartijtje: zó veel geluiden en prikkels,” vertelt hij lachend. “Toen ik nog thuis woonde, was dat voor mij heel gewoon.”

Adrenaline en plezier

We treffen elkaar op een plek die nu een belangrijke rol speelt in zijn leven: de Fun Sport Hallen, waarvan hij de eigenaar is. Een flinke hal in hartje Utrecht, vol tractorbanden, matten, zeecontainers, loopbruggen en camouflagenetten. “Je kunt hier terecht voor bijvoorbeeld teamuitjes, vrijgezellenfeesten en kinderpartijtjes,” vertelt hij. “De naam zegt het al: het gaat om ‘fun-sporten’, gericht op adrenaline en plezier, in een hal. Van freerunnen en Archery Attack tot Laser-tag, onder leiding van deskundige instructeurs.”

Op LinkedIn omschrijf je jezelf onder andere als ‘spelletjesbeest’. Daarbij moet ik dus niet denken aan Monopoly?
Hij schiet in de lach. “Ik houd ook van bordspellen, hoor – als ik maar kan winnen! Dat had ik vroeger al, in alle sporten die ik beoefende.”

Zat het sportieve er altijd al in?
“Waarschijnlijk wel. Ik was heel fanatiek.”

Je zegt ‘was’: is dit veranderd?
“Het is minder geworden. Ik ga nog steeds wel tot het uiterste, in zekere zin, maar niet meer fysiek ten koste van anderen. Tijdens het voetballen kon ik weleens te fel spelen. Zo van: liever jij een blessure dan ik een tegendoelpunt. Daar ben ik, achteraf gezien, niet trots op. Ook tijdens spelletjes was ik als tiener bloedfanatiek. Als mensen oneerlijk tegen mij speelden en ze hun keuze niet wilden terugdraaien, dan kieperde ik gewoon het spelbord om.”

Jouw droom is meedoen aan het populaire RTL-programma ‘Expeditie Robinson’.
“Ik vind dat het meest geniale spel dat ooit is bedacht. Dus ja: ik zou er dolgraag aan meedoen. Afgelopen jaar ben ik ver gekomen in de voorrondes, ik had de zeven opdrachten helemaal volgens het boekje gedaan, heb veel stemmen binnengehaald. Toen ze me belden dat ik het toch niet had gehaald, dacht ik: jullie maken een slechte grap… Maar het was geen grap. Ik baalde stevig. Maar dromen moet je niet opgeven, dus ik houd vol dat het me alsnog een keer zal lukken.”

Als spreker sta je daar helemaal alleen

Diepe drijfveren

‘Sport, avontuur en willen leven in de voetsporen van Jezus, dat zijn diepe drijfveren voor de keuzes die ik elke dag maak,’ schreef Jesse enige tijd geleden op zijn Facebookpagina. “Wat ik altijd zo mooi vind,” zegt hij daarover, “is dat Jezus als Rabbi – een Meester – de meest onwaarschijnlijke leerlingen kiest, bij het Meer van Galilea. Ik heb me laten vertellen dat rabbi’s altijd discipelen uitkozen van wie zij dachten: in jou zie ik iets wat ik in mijzelf zie; aan jou kan ik dingen overdragen die in mij leven. Dat ging altijd om leerlingen die goed konden leren. Als je naar school ging, moest je de Thora uit je hoofd leren. Normaal gesproken werden alleen de besten van de besten volgelingen van een rabbi. Maar wat doet Jezus, de Meester van het leven? Hij roept een stel vissers – dat is totaal onlogisch!”

Je vertelt dit zo enthousiast: wat betekent dit voor jou?
“Dat Jezus de meest onwaarschijnlijke leerlingen kiest, is zo bemoedigend. Hij loopt langs het meer en roept hun naam. Zo zegt Hij ook tegen mij: ‘Volg Mij, Jesse.’ Ik was geen uitblinker op school en ben niet per se sterk theoretisch onderlegd. Maar als ik Hem – de Meester van het leven – volg, dan zal ik wel het beste van het leven kunnen maken.”

Eenvoudige jongen

Voor dit laatste verwijst Jesse naar de auteur en theoloog David Pawson. “Hij liet me inzien dat ten diepste alleen Gods Woord ervoor kan zorgen dat je uitgroeit tot de persoon zoals God je heeft bedoeld. Dus daar heb ik me echt in vastgebeten, ik ben veel gaan lezen. Daarin ben ik een lekker eenvoudige jongen gebleven, die de dingen graag praktisch wil maken. Geen theoloog, ook geen leraar. Gewoon iemand die van Jezus houdt en de lessen wil doorgeven die ik van Hem leer.”

Herken jij je in die ‘simpele’ vissers die Jezus riep?
“Als het om spreken gaat: wanneer ik naar andere mensen kijk, ben ik niet de meest waarschijnlijke keuze. Dat ging ook door me heen nu ik gevraagd ben voor de Checkpoint-dag. Er zijn mensen die dat veel beter zouden kunnen, denk ik dan.”

Maar de keuze viel op jou. Hoe ging dat?
“Bert Heuvelman, eindredacteur kinderprogramma’s bij de EO, had me horen spreken op een evenement van de 4e Musketier. Vervolgens had hij mijn filmpjes voor Expeditie Robinson (te vinden op Jesse4robinson.nl, red.) bekeken, en gelezen over ons pleeggezin. Toen dacht hij: die jongen moeten we hebben als hoofdspreker. Dus hij nodigde me uit voor een gesprek. Er was nog een kandidaat, en ik heb gezegd dat ik het prima zou vinden als de keuze op die ander viel.”

Checkpoint-proof

In dit filmpje zie je of Jesse Checkpoint-proof is:

(Tekst gaat door onder video)

Verwachtingsvolle ogen

Al spreekt hij inmiddels al enkele jaren op allerlei plekken, zowel binnen als buiten de kerk, Jesse heeft “nooit het podium geambieerd”, benadrukt hij. “Ik doe het wel iedere keer, nu ook op de Checkpoint-dag. Maar ik ga altijd met buikpijn het podium op.”

Wat is dat voor buikpijn?
Met een hand op zijn zwarte T-shirt: “Een spanning die ik iedere keer weer voel. Dat ik eerst een trapje op moet, een microfoontje opgespeld krijg, al die verwachtingsvolle ogen op me gericht zie, en dan weer moet gaan praten. Een jaar geleden zei ik het nog tegen iemand: ‘Ik weet niet of ik echt lol heb in het spreken.’” Na een korte stilte: “Vaak staat er in kerken waar ik kom een band op het podium. Als één bandlid een fout maakt tijdens het spelen, kunnen de anderen dat wegmoffelen. Maar als spreker sta je daar helemaal alleen. Als ik een fout maak? Dan moet ik het helemaal zelf ‘oplossen’.”

Waarom blijf je dan toch spreken?
Jesse haalt een hand door zijn haren en zegt: “Omdat ik geloof dat God, ondanks al die dingen die ik net opnoemde, mijn spreken kan en wil gebruiken om levens te veranderen.” Hij valt even stil. “Er zijn nog steeds jongeren en volwassenen die het leven niet meer zien zitten, omdat ze leven met – bijvoorbeeld – onwaardigheid, afwijzing of schaamte. Wie spreekt die leugens tegen? Wie spreekt woorden van leven tot hen? Zolang er mensen rondlopen die worstelen met zichzelf of met anderen, blijft het waardevol om daarover vanuit Gods waarheid te spreken.”

‘Vooral een praktijkman’

“Eerdere sprekers, Bert Reinds en Tiemen Westerduin, zijn allebei theoretisch onderlegd. Bert is vader en orthopedagoog. Tiemen is ook vader, voorman van Compassion Nederland en heeft voor de klas gestaan. En nu mag ik vaders en kinderen een workshop geven, als het meer inhoudelijke deel van deze Checkpoint-dag. Spannend, en tegelijk hartstikke leuk: even samen de diepte ingaan.”

Kun je al een tipje van de sluier oplichten?
“Ik kies het perspectief van het kind, vanuit wat ik heb gezien in de relatie tussen mijn ouders en ons als kinderen. Ik ben opgegroeid in een cirkel van sociale professionals, zeg maar. En ik spreek ook veel bij tieners en hoor veel verhalen, dus sta wat dat betreft met mijn poten in de klei. Door wat ik zelf gezien, ervaren en gehoord heb, snap ik – al ben ik zelf geen vader – wel wat wel en niet ‘werkt’.”

Kun je een voorbeeld geven als het gaat om wat werkt?
Hij denkt even na. “Ik heb weleens gehoord dat het grootste percentage van een vriendschap aanwezigheid is. Het gaat natuurlijk niet per se om vriendschap met je tiener, maar een van de belangrijkste dingen is de aanwezigheid van de vader. Dat je er gewoon bént. Echt bent.”

Dus: niet met je hoofd achter een krant of laptop?
“Nou, fysiek aanwezig zijn, is op zich ook al belangrijk. Maar net zo belangrijk is dat je beschikbaar bent. Wanneer jij achter je krant of je laptop zit en je kind probeert jouw aandacht te krijgen en krijgt die niet, dan voelt hij of zij dat als afwijzing. Hoe ben je aanwezig én beschikbaar? Daar wil ik het, onder andere, over hebben.”

Leven en dood

Als het om spreken gaat, is er één herinnering uit zijn eigen tienertijd die Jesse nog glashelder voor de geest staat. Ooit moest hij bij zijn voorganger op het matje komen. Althans, dat dacht hij.

“Ik was een jaar of 16, en kon in mijn communicatie behoorlijk destructief zijn naar anderen toe. Jakobus 3 waarschuwt dat de tong klein is, en tegelijk gevaarlijk: een klein vlammetje, dat een bosbrand kan veroorzaken. ‘Leven en dood liggen in de macht van de tong.’ Er zit veel potentie in voor iets goeds, maar ook voor iets kwaads. Ik wist dat ik mijn spreekvaardigheid vaak ten kwade gebruikte, bijvoorbeeld als we gingen sporten met de jeugd. Zodra ik er zin in had, kon ik iemand zó aan het huilen maken met mijn woorden.”

Ik kon iemand zó aan het huilen maken met mijn woorden

Met vallen en opstaan

Met bonzend hart meldde hij zich bij die voorganger, liet zich op de bank zakken en zette zich innerlijk schrap voor een stevige donderpreek. “Maar weet je wat hij zei? ‘Jesse, jij hebt eigenlijk best een mooi talent – je gebruikt het alleen niet goed.’” Met lichte stemverheffing: “Voor het eerst in mijn leven zei iemand tegen me dat ik een mooi talent had om te spreken!”

Hoe reageerde je?
“Totaal verrast. Ik dacht dat ik op mijn kop zou krijgen, en verwachtte een flinke vermaning. Maar de voorganger legde uit dat ik dit talent moest gebruiken om mensen op te bouwen in plaats van af te breken. Uiteindelijk was dit de les: je moet een keus maken, of je woorden van leven wilt spreken, of woorden van dood. Die les heb ik, met vallen en opstaan, geleerd. Ik ben hem er nog steeds diep dankbaar voor. Want het is een van de meest waardevolle levenslessen die ik ooit heb geleerd.”

Geen idee of het werkt, maar ik ga het wel proberen

Tienduizenden euro’s

Sinds oktober 2018 is Jesse teamleider van Muskathlon. Dit onderdeel van de 4e Musketier organiseert sportieve evenementen (muskathlons), waarbij deelnemers samen tienduizenden euro’s inzamelen voor het goede doel: afwisselend Compassion, Open Doors en International Justice Mission. Daarbij kun je kiezen uit drie uitdagingen: hardlopen (21, 42 of 63 km), wandelen (63 km) of fietsen (120 km).

Heb je zelf al eens een muskathlon gedaan?
“Nee, maar ik ben nu aan het trainen voor de eerstvolgende. In oktober hoop ik met een groep muskatleten naar Seoul in Zuid-Korea te gaan. Daar ga ik de marathon lopen.”

Wat is de langste afstand die je ooit hebt gelopen?
“Veertien kilometer.”

Een marathon is 28 km méér. Hoe train je daarvoor?
“Ik volg nu een sport-rustschema. Geen idee of het werkt, maar ik ga het wel proberen. Dus: vier keer in de week hardlopen, kortere afstanden. De maximale afstand is dan veertien kilometer.”

Eén keer pieken

Klinkt misschien als een recept voor mislukking, maar Jesse ziet het anders: “Het idee achter dit schema is dat je tijdens een marathon één keer moet kunnen pieken. Maar ik hoor al van anderen dat ik toch wel één keer alvast 30 kilometer zou moeten hardlopen. Want een marathon is natuurlijk wel intensief. Maar ik heb nog tijd zat. Negen dagen daarna zou ik dan trouwens al de volgende muskathlon hebben, in Tanzania. De vraag is wel of ik dan weer 42 kilometer kan doen, of toch maar de 21…”

'Zapp your planet’-dag

Deze Visie staat in het teken van de ‘Zapp your planet’-dag, bedoeld om kinderen bewust(er) te maken van energiebesparing en het effect daarvan op het klimaat. In hoeverre is Jesse bezig met thema’s als duurzaamheid en milieu? “Daar ben ik steeds vaker mee bezig,” reageert hij. “Mijn vrouw Elise en ik doen ons best. Bijvoorbeeld als het gaat om het scheiden van afval, het eten van minder vlees, ons watergebruik en kleding. Het is een continu proces van dingen leren en waar mogelijk verbeteren. Ik zou mezelf geen duurzaamheidsfanaat willen noemen, maar besef wel dat het altijd beter kan. Het ‘hoe’ vind ik daarbij belangrijk. Als het gaat om steeds duurzamer worden, merk ik dat je anderen nodig hebt om elkaar scherp te houden.”

Wat werkt daarbij goed, voor jezelf?
“Als ik geen oordeel voel. ‘Je leeft slecht’ of ‘Je doet het niet goed’: daar kan ik niks mee. Bewustmaking, dat werkt wél. Ik wil van anderen weten: hoe pak jij het aan? Waarom word jij daar gelukkig van? Wat kan ik op dat punt van jou leren? Dan kan ik er makkelijker in stappen.”

God heeft niet alleen een nieuwe hemel, maar ook een nieuwe aarde beloofd. Speelt dat voor jou hierin mee?
“Vanuit dat besef leef ik. Daarom moeten we goed omgaan met deze wereld. We vergeten het weleens, maar uiteindelijk komen we weer híér terecht, in de eeuwigheid.”

Voor we afscheid nemen met een stevige handdruk, komt Jesse toch nog even terug op het cruciale gesprek met die voorganger. “Hij liet me nadenken over deze vraag: hoe kun jij je talenten ten goede gebruiken? Nu, jaren later, mag ik spreken voor achthonderd vaders en kinderen. Dat is zoiets bijzonders: God heeft me door de jaren heen steeds gebruikt om te spreken in de levens van inmiddels tienduizenden mensen. Spreken is een rode draad in mijn leven geworden.”

Beeld: Ruben Timman

Kom naar de Checkpoint-dag!

De Checkpoint-dag van zaterdag 29 juni vindt plaats in het Bouw & Infra Park in Harderwijk. Er zijn verschillende activiteiten die vaders samen met hun tienerzoon of -dochter kunnen doen, zoals een laserbattle. Daarnaast kunnen ze presentator Rachel Rosier en het testteam ontmoeten, en samen deelnemen aan een praktische workshop van Jesse van Melle. Van 09.00 tot 15.30 uur is de Checkpoint-dag voor vaders en zonen, en van 17.00 tot 22.15 uur voor vaders en dochters.

Tickets voor deze leuke en avontuurlijke dag kosten € 38,50 per persoon en € 2,50 per reservering. Om deel te kunnen nemen, moet iemand uit het gezin lid zijn van de EO. Op Zapp.nl/checkpoint staat alle informatie.

Wie is Jesse van Melle?

• Geboren in 1992 in Bilthoven.
• Groeide op in een groot pleeggezin.
• Werkte na zijn sportopleiding o.a. als projectmanager bij Athletes in Action Nederland.
• Is eigenaar van de Fun Sport Hallen in Utrecht, en werkt sinds najaar 2018 als teamleider bij Muskathlon (onderdeel van de 4e Musketier).
• Spreekt geregeld in allerlei kerkelijke gemeenten en tijdens activiteiten van de 4e Musketier.
• Is getrouwd met Elise en woont in Soest.
* Instagram: @Jessevanmelle

Deel dit artikel: