Jonna is te zien in 'Een buitengewoon gesprek': "Ik heb een andere kijk op de wereld gekregen"

De eerste aflevering van Een buitengewoon gesprek werd in januari uitgezonden. De uitzending met cabaretier Youp van 't Hek leverde honderden reacties op. Positief, maar óók kritisch. Wat doet het programma met de vragenstellers zélf? We blikken met zeven vraagstellers terug én kijken samen vooruit.

'Laat ze maar eigenwijs zijn'

Gineke: "Ik heb de reacties wel gelezen, maar mensen moeten echt verder kijken. De groep is heel divers, met veel verschillende niveaus. Ik word vaak overschat omdat je niets aan mij ziet. Maar daardoor loop ik vast."

Leonie: "Ik snapte wel dat ze zeiden dat niet iedereen goed werd gerepresenteerd. Het is jammer als je het gevoel hebt dat jouw vorm van autisme niet gerepresenteerd wordt. In onze groep journalisten zijn er meerdere mensen die, naast autisme, ook iets anders hebben. Ik heb zelf ook hersenschade, en sommigen hebben misschien weer iets anders. Maar ik vond het juist mooi dat er zoveel verschil was. Bij mij zijn mensen soms ook verbaasd dat ik autisme heb."

Foto's v.l.n.r. Gineke, Leonie en Rick

Rick: "De reacties die ik persoonlijk kreeg, waren alleen maar positief. Maar de negatieve reacties raakten me wél. Vooral die petitie*, dat deed pijn. Het raakt ook de 31 andere journalisten. We doen zó ons best, en dan krijg je dat. Ik snap sommige reacties wel, maar als je verder naar het programma kijkt, zie je hoe divers de groep eigenlijk is."

Selina: "Ik heb de negatieve reacties vooral genegeerd. Soms reageerde ik door iets uit te leggen op de socials, maar toen reageerde een ander daar weer met een belediging op. Dus toen heb ik het opgegeven. Laat ze maar eigenwijs zijn!"

Viggo: "Ik begrijp de negatieve reacties wel. Maar Een buitengewoon gesprek laat juist zien wat autisme is: elke keer leer je iemand opnieuw beter kennen. De één weet alles over de oorlog, de ander over het Songfestival. Mensen met autisme weten vaak veel meer dan je misschien denkt."

Gineke: "Het is zó belangrijk dat er meer bekend wordt over autisme dat je niet aan de buitenkant ziet. In dit programma kreeg ik de kans om te laten zien hoe dat werkt. Ik hoop dat het beeld duidelijker wordt naarmate er meer afleveringen worden uitgezonden zodat iedereen ziet hoe divers de groep eigenlijk is."

Foto's v.l.n.r. Viggo, Selina en Judith

Openstellen

Een buitengewoon gesprek is gebaseerd op het Franse televisieformat The A Talks. Het programma heeft als doel ongefilterde, oprechte gesprekken vast te leggen, waarin zowel de BN’er als de mensen met een autismespectrumstoornis (ASS) centraal staan.

Jonna: "Ik denk dat dit programma belangrijk is, omdat wij een andere blik hebben op het leven. En dat is iets waar anderen van kunnen leren, als ze zich ervoor openstellen. Ik zou zonder twijfel opnieuw meedoen. Wat ik heb gedaan is belangrijk voor mezelf, maar ook om te laten zien hoe anderen in de wereld staan."

Viggo: "Ik vond het heel spannend en twijfelde of het iets voor mij was, maar ik wilde graag laten zien wat autisme is. Wij moeten ook de kans krijgen om op tv te komen, want we worden nog vaak weggestopt. Autisme is nog steeds weinig zichtbaar op televisie."

Rick: "Door mijn deelname ben ik veel tevredener over mezelf geworden. Ik heb nu zelf ook een duidelijker beeld van autisme. De één is heel vrolijk en aanwezig, de ander heeft moeite met communiceren, dat heb ik dan weer niet. Ik probeer te reflecteren. Hoe ga ik zelf met die dingen om?"

Erkenning

Judith: "Ik vond het heel bijzonder om mee te doen. Het gaf me echt een gevoel van trots dat ik gekozen was en een BN’er mocht interviewen."

Jonna: "Door mee te doen aan het programma heb ik een andere kijk op de wereld gekregen. Ik durf makkelijker in gesprek te gaan en ik durf ook complimenten te ontvangen. Ik merk dat ik ben gegroeid in het stellen van vragen. Dankzij de hulp die ik kreeg, kon ik echt persoonlijke vragen stellen. Daardoor ben ik dichter bij mezelf gekomen."

Viggo: "Rico Verhoeven heeft me geleerd om niet te twijfelen aan mezelf, om stevig in mijn schoenen te staan. Laat je niet gek maken. Je mag trots zijn op wie je bent."

Rick: "Het was niet alleen heel leuk om mee te doen, maar het gaf me ook erkenning. Het maakte me blij. Ik voelde me thuis en ik heb zelfs vrienden gemaakt. Ik leidde een teruggetrokken leven, en nu durf ik meer voor mijn autisme uit te komen."

*Voordat de eerste uitzending van 'Een buitengewoon gesprek' op tv te zien was, was een petitie gestart waarin werd gesteld dat mensen met ASS in tv-programma’s op een negatieve manier werden weggezet. Ook ‘Een buitengewoon gesprek’ werd in deze petitie genoemd.