'Laten we blij zijn dat God ons zowel mannelijk als vrouwelijk heeft geschapen'

Liepen de apostelen in een rokje rond? Dacht het niet, zegt u misschien spontaan. Of wel? Afbeeldingen uit het oude Egypte laten zien dat zowel mannen als vrouwen onbekommerd een rok droegen.

Trouwens, nog niet zolang geleden kwam het bij ons vaak voor dat jongetjes als meisje gekleed gingen en meisjes in een matrozenpakje werden gehesen. In de zeventiende eeuw had je de befaamde geestelijke François de Choisy die we vandaag een travestiet zouden noemen. Tot zijn dood op zijn tachtigste verscheen de eerwaarde in vrouwenkleren aan het Franse hof en werd alom gerespecteerd. En denk vandaag eens aan al die stoere Schotten die in een rok (kilt) lopen waaronder harige benen uitsteken. 

Dus dat de apostelen ook zo rondliepen had best gekund (hoewel de samenleving dat in die tijd waarschijnlijk niet aanmoedigde, evenmin als onze cultuur dat vandaag doet).

Mannelijk en vrouwelijk

In het Bijbelse scheppingsverhaal lezen we dat God de mens ‘mannelijk en vrouwelijk’ schiep. Wij vullen al snel in: als man en als vrouw, en dat lijkt de rest van de passage ook te zeggen. Maar het oude joodse bijbelcommentaar de Talmoed denkt toch dat beide aspecten in één mens verenigd waren. Een belangrijk psychologisch inzicht.

Naast de aantoonbare biologische verschillen, is geen mens alleen maar man of alleen maar vrouw. Er zijn altijd aspecten van het andere geslacht aanwezig. Er bestaan helaas groeigroepen waarin geleerd wordt dat een ‘echte’ man geen vrouwelijke eigenschappen heeft. Maar dan ga je je als man onbewust tegen vrouwen afzetten. Het gevolg is dat vrouwen in de kerk geen predikant mogen worden en ze in de maatschappij minder loon voor hetzelfde werk krijgen. Alleen omdat ze vrouw zijn. 

 Een man die alleen maar hard en stoer is, is niet volwassen.

Voor de man zelf is het ook niet gezond om je ‘vrouwelijke’ eigenschappen, zoals het tonen van je emoties, te onderdrukken. Dan word je rigide en defensief, vervreemd van je gevoelsleven. Andersom geldt hetzelfde voor vrouwen. Alsof je als ‘echte’ vrouw altijd zachtaardig moet glimlachen en nooit duidelijk grenzen mag stellen.  

Een man die alleen maar hard en stoer is, is niet volwassen. Macho’s op grote motoren zijn meestal moederkindjes. En een vrouw die alleen maar zacht en meevoelend is, verdwijnt als persoon. Je wordt een schaduw, wat niet echt gelukkig maakt.

Laten we blij zijn dat God ons zowel mannelijk als vrouwelijk (of: zowel vrouwelijk als mannelijk) heeft geschapen. Dan verdwijnt de kramp en worden we minder onzeker. Je wordt heel, één. Zoals God één is, naar wiens evenbeeld de mens volgens het scheppingsverhaal geschapen is.