Lazarus staat op | Twijfel of Standvastigheid
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Twijfel of standvastigheid – PopUpGedachte woensdag 27 november 2019
Dingen zeker weten is een schaars goed geworden in Nederland. Behalve natuurlijk als het gaat om Zwarte Piet, stikstof, Israel versus de Palestijnen, de hoogte van het wachtgeld van Dijkhoff en zo nog een aantal dingen. En ook dan; als je echt gaat praten, gaan zwart-witte uitroepen snel verloren. We weten wel dat ze niet zo bij de wereld passen. Soms moet je absoluut stelling innemen, om een gesprek te starten of een statement te maken. Laatst was het nog internationale dag van het geweld tegen vrouwen. Daar hoeven we niet genuanceerd over te doen of twijfelachtig. Sommige dingen moeten helder en duidelijk veroordeeld.
En hoe zit dat met geloven dan? Hier op Lazarus en in mijn eigen geloven is twijfel een essentieel onmisbaar onderdeel geworden van de geloofsroute. Niet weten of God er is en als je dan zou willen weten of God er is, niet weten wat je dan precies bedoelt met de stelling dat God er is. Fundamentele onzekerheid. Niet omdat je minder gelooft – al is dat in de ogen van sommigen vast en zeker zo – maar omdat je meer gelooft. Ik leerde vroeger dat geloof de zekerheid is van de dingen die je niet ziet. En dat zal in een bepaalde tijd, op een bepaald moment, ook zeker zo zijn. Maar je zou geloof net zo goed kunnen definiëren als twijfel aan de dingen die je ziet en twijfel aan wat aangenomen wordt over het hogere en God zelf.
Van een bevriende moslim leerde ik dat ‘God is groot’ niet de juiste vertaling is van Allahu Akbar. Het moet zijn ‘God is groter’. God is altijd groter. Denk je het te weten? Trek het in twijfel. Want: God is altijd groter. Gaat God je genezen? Geen idee. Is er een hemel? Ligt eraan wat je bedoelt. Zorgt God voor je? Nooit zoals je denkt. Bestaat God? Op een andere manier dan jij en ik bestaan. Wat een wolk van vaagheid! Kom nou eens met een hard statement, zo kan geen anti-gelovige met je het debat aan toch? Het is als vechten met lucht.
En dat klopt, hè? Maar dat is al zo oud als de Joodse tempel. Een wolk als beeld van God, een lege tempel, vroege christenen die atheïsten worden genoemd bij gebrek aan een beeld, een vast te pakken beeld. Vaagheid ten top. En een aantal zekerheden. Of onrecht bestaat? Jazeker. Of er een verantwoordelijkheid is van ons als mens. Jazeker. Of die beweging waar je dan onderdeel van uitmaakt groter is dan jezelf? Ja, absoluut. Gods werk, zou ik dan zeggen. Of je gezien wordt en geliefd bent, ik geloof het van harte. Alles wat ik daar vervolgens concreet over zou claimen, als: zie, ik ben toch gezond worden, dat heeft God gedaan. Of zie, ik heb toch een huis gekregen, dat heeft God gedaan. Ik zou dat ook meteen in twijfel trekken én God op mijn blote kniëen danken. Niet alleen voor dat huis, maar voor uberhaupt elke dag die er is. Een combinatie van een soort stoïcijns nemen wat het leven geeft, een verzet tegen onrechtvaardigheid, een smeken, bidden en verlangen om verandering en dankbaarheid. Het is een ongrijpbaar, niet onder één noemer te brengen geheel.
Vandaag zegt Jezus tegen zijn leerlingen: Door standvastig te zijn zult ge uw leven winnen. Moeten we dan toch weer God claimen en de hele wereld erbij? Het staat in de context van politieke strijd. Ze zullen voor de rechters worden gesleept als opstandelingen en bedreigd worden met cel en doodstraf als ze niet Jezus en het volgen van hem afzweren. En dan geldt standvastigheid. Maar een standvastigheid is dan onder andere het bevragen van de autoriteit van degene tegenover wie je staat, een diep geloof dat niet jouw leven het belangrijkste is, maar goedheid, eerlijkheid, waarheid, schoonheid, overgave, het leven zelf.
Geloven is een soort standvastige overgave aan iets wat ongrijpbaar is. De eeuwige is ongrijpbaar en daardoor verheven boven alles wat grijpbaar is, inclusief jou en mij. Een vrijheid om te twijfelen en zeker te zijn, om lief te hebben en los te laten, om te omarmen en in verzet te komen, om te schelden en te danken. Middenin een pijnlijke wereld weten wat je te doen staat, weten wat falen en vergeving vragen is en geloven. Die standvastigheid staat nooit vast maar is volop in beweging.
Tot zover vandaag. Meer PopUpGedachtes te vinden bij Lazarusstaatop.nl. Voor nu; vrede en alle goeds.
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
