Lianne leerde afvallen met God

Ze was een vrolijk, energiek en sportief kind. Een meisje met veel vriendinnen. En een snoepkont, dat ook. “Vroeger hadden we thuis een snoeppotje staan. Daar mocht ik er dan één van. Maar in plaats van één snoepje, nam ik een hele hand. Mijn zakgeld ging ook altijd op aan snoep. Als kind had ik het nog niet door, maar achteraf weet ik dat ik mijn troost in eten zocht.”

Kracht van woorden

“Ik was namelijk ook een gevoelig meisje, dat worstelde met onzekerheden als: ‘hoor ik erbij? Ben ik wel leuk genoeg?’ Als iemand een vervelende opmerking maakte, kwam dat extra hard bij me binnen. Mensen hebben vaak niet door wat woorden van binnen kapot kunnen maken, maar één opmerking kan echt een enorme uitwerking op iemands leven hebben. Ik had vaak een hunkering naar eten: als ik at, voelde ik me blij. Het waren vooral tussendoortjes, zoals een koekje of een snoepje. Eten werd steeds meer een gewoonte. Zo móest ik eten als ik aan het leren was. Leren was namelijk iets dat ik spannend vond. Het werd een manier om me staande te houden.”

Ik dacht dat moeten eten in mijn hoofd zat, maar het zat in mijn hart

Zoeken

“Op de havo werd ik alleen maar dikker. Toen ik een jaar of 15 was, had ik door dat mijn relatie met eten niet gezond was. Ik dacht dat het moeten eten in mijn hoofd zat, maar nu weet ik dat het mijn hart was. Een kind moet weten dat hij of zij er mag zijn. Bij ons thuis werd er niet veel gepraat; het was natuurlijk ook een hele andere generatie. Maar als je als kind iets zegt en niet de reactie krijgt die je nodig hebt, denk je: ‘Ik ga het maar niet meer zeggen’. Dan ga je iets anders zoeken. Bij mij was dat eten.”

Slank zijn

“Toen ik van de havo af kwam, woog ik zo’n tachtig kilo. Dat lijkt misschien niet veel, maar ik was 1.68 meter. Toen ik mezelf op een foto zag, baalde ik enorm: was ik dat?”

In die periode begint Lianne dan ook met afvallen. “Ik wilde onder de zestig kilogram wegen. Eigenlijk was alles goed, zolang ik maar afviel. Soms at ik maar één ding op een dag. ‘Wat zie je er goed uit!’, merkten mensen op. Dat triggerde me: ik krijg positieve aandacht als ik slank ben. Dán ben ik blijkbaar mooi en goed. Maar ik had ook periodes waarbij ik weer aankwam. Het was een beetje alles of niks.”

Schuldgevoel

“Eten en hoe ik eruit zag, beheerste op veel momenten mijn leven. Ik was me steeds bewust van mijn lichaam. Als ik ’s ochtends wakker werd, dacht ik al: wat zal ik gaan eten? Ik at echt om te eten en voelde me vaak daarna weer schuldig. Eten was mijn vriend. Maar hoe meer je eet, hoe minder lekker je je voelt. En daardoor ga je nog meer eten en hou je het in stand. In plaats van mijn emoties te voelen, stopte ik ze weg. Ik greep allerlei diëten aan om slanker te worden, maar de onrust zat vanbinnen. Dan helpt het niet om alleen maar de buitenkant te poetsen.”

Dat lichaam gaat je niet brengen waar je naar op zoek bent

Vullen

“Ik weet dat veel vrouwen worstelen met hoe ze eruit zien. Hun lichaam is daarbij een soort meetlat. Natuurlijk hebben we als christen de opdracht om goed voor ons lichaam te zorgen, maar voor velen is het ook een afgod. Dat je denkt dat je pas gelukkig kunt zijn als je helemaal slank bent. Maar dat lichaam gaat je niet brengen waar je naar op zoek bent.

Van binnen verandert er namelijk niks. Eten wordt vaak als vulmiddel gebruikt, maar Hij geeft het ons om ons te voeden. Ieder mens hunkert naar bevestiging op vragen als ‘mag ik er zijn?’ en ‘ben ik goed genoeg?’, maar alleen God kan je op die manier vullen. Het is goed om te beseffen: voor wie leef ik? Waar ben ik op gericht en waar haal ik mijn identiteit vandaan?”

Voelen

Dat proces doorliep Lianne de afgelopen jaren heel geleidelijk. “Door opleidingen die ik volgde, kwam ik steeds dichter bij God. Ik stond stil bij de vraag: wie ben ik en waar leef ik voor? En: waar is God en wie dien ik met mijn eetgedrag? Eten was voor mij een afgod geworden. Ik stond bekend als een sterke en energieke vrouw, met veel mensen om me heen. Maar mijn diepste emoties deelde ik niet. Ik heb mensen gemist die die laag daaronder zagen. Als we het over afvallen hebben, hebben we het vaak over het veranderen van gedrag. Maar kijk eerst maar eens wat er onder die laag zit…”

In het licht komen

“Wat er onder die laag zit, hoeven helemaal geen grote dingen te zijn. Maar als je je als kind bijvoorbeeld niet gehoord voelt, of je krijgt een vervelende opmerking, dan wordt dat opgeslagen en zoek je afleiding om die pijn niet te voelen. Ook op latere leeftijd kunnen er dingen gebeuren in ons leven die we wegstoppen. En dan gaan we bijvoorbeeld eten om datgene wat er diep van binnen is maar niet te voelen. Soms heel onbewust. Terwijl dat voelen zo nodig is: het gaat dan niet om je beter te voelen, maar om beter te vóelen.

De afgelopen jaren heeft God me echt geleerd om dat wat in mij is, toe te laten. Zo heb ik veel steun en bemoediging ontvangen door de Bijbeltekst ‘Kom tot mij, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven (Mattëus 11:28). God zag mijn worsteling en liet zien: Ik ben er. Al die jaren dat ik zo met eten worstelde, was ik christen en had ik ook echt een relatie met de Heer. Maar sommige delen van mijn leven liet ik in de schaduw staan. Ik realiseerde me dat God álle delen van mijn leven wil. Dat mijn emoties er mogen zijn en in het Licht mogen komen.”

Geschapen naar Zijn beeld

“Over emoties gesproken: Jezus had natuurlijk ook emoties. En wat deed Hij? Hij ging ermee naar Zijn Vader. God wil dat je naar Hem komt. Betekent dat dat ik nooit meer een terugslag heb? Nee, maar ik heb nu wel een ontspannen eetrelatie en weet dat ik een keuze én Hulpbron heb.”

Dat gunt ze andere vrouwen ook. “Een paar jaar geleden riep God me om een tegengeluid op internet te laten horen ten opzichte van alle andere afvalmethoden. Daarom heb ik een online training ontwikkeld, gericht op afvallen met God. Daarbij gaat het niet alleen om eten, maar vooral ook over wie God is en wie jij bent. En hoe je God kunt verweven in je worsteling om er vrij van te komen. Want Hij is er altijd en wij mogen met Hem leven. Vertrouwen op Hem in plaats van op diëten en onszelf.”

Lees ook: Nanja viel 87 kilo af

Foto: Mirian Kieviet