Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Luke en Marjan werden verliefd op het zendingsveld

'We wilden wachten met zoenen tot onze trouwdag'

Ze werken allebei als zendeling in Papoea-Nieuw-Guinea als ze verliefd op elkaar worden. De Amerikaanse Luke (28) en de Nederlandse Marjan (39) vertellen hun verhaal: over hoe het is om te daten in een derdewereldland en waar ze, nu ze getrouwd zijn, nog steeds tegenaanlopen.

Deel:
Luke_en_Marjan_2

Luke en Marjan zagen elkaar voor het eerst in de kerk. “Ze zat naast een man, dus ik dacht dat ze getrouwd was,” vertelt Luke. “Later bleek dat haar broer te zijn. Maar ze keek mij heel raar aan!” Marjan: “Toen ik Luke zag, kreeg ik op m’n hart dat God een bijzonder plan heeft met deze jongen voor mijn leven – vandaar dat ik zo gek keek. Maar toen hij terugkeek, keek ik snel beschaamd weg.”

‘Ze was niet bang om grote vleermuizen te eten – dat vond ik aantrekkelijk’

Na dit awkward moment verstrijken er een paar maanden. Marjan is al een tijd op zoek naar een westerling om mee te sparren, als iemand haar op ene Luke Aubrey wijst. “Ik deed een briefje in zijn postvak, om te vragen of hij zin had om ook SALT ministry te doen, een soort Alpha-cursus. Toen hij later naar me toe kwam, dacht ik: ‘Oh, dát is Luke! Als hij in het team komt, is dat vast Gods plan met hem in mijn leven.’” Voor Luke komt het briefje precies op tijd: na zijn werk als bouwvakker wil hij graag getuigen van de vrede en liefde die Jezus geeft. De twee beginnen samen te werken en wisselen veel gedachtes uit. Er is dan nog geen liefde in het spel. Luke: “Ik zag haar als grote zus. Ik vond haar een leuke meid, vooral omdat ze zo meedeed met de locals. Ze was bijvoorbeeld niet bang om grote vleermuizen te eten. Dat vond ik wel heel aantrekkelijk.”

Beeld van God

Luke_en_Marjan_3

Een jaar later krijgt Marjan een beeld van God. “Luke hield zijn handen uitgestrekt naar mij, ik legde mijn handen erin en samen werden we omarmd door God. Het was een heel intens beeld – terwijl ik helemaal niet zo zweverig ben. Ik dacht echt: ‘Wat móet ik hiermee?’ Luke was toen nog helemaal niet bezig met meisjes en trouwen. Maar er werd al wel over ons gepraat.” Luke: “Marjan belde mij: ‘Luke, mensen praten over ons, dat we voor elkaar bestemd zijn. Wat vind je daarvan?’ Ik hoorde indirect een huwelijksaanzoek!” Marjan: “Hij zat echt aan de achterkant van z’n stoel en reageerde met: ‘I have the gift of singleness…’ Dat was voor mij heel verwarrend. God heeft toch een belofte gegeven? Had ik mezelf voor de gek gehouden?”

Marjan besluit het los te laten. Als Luke voor drie maanden het bos in gaat, hebben de twee sporadisch contact. Na deze drie maanden gaan ze weer samen op cursus en versterkt het contact weer. En als Marjan later op verlof is naar Nederland, hebben ze continu contact. Nu beseft Luke dat hij verliefd is. “Ik dacht: ‘Zal ik het overleven? Wat als ze iemand anders ontmoet en daarmee trouwt?’ Toen vond ik steeds een reden om haar te e-mailen en te Skypen.” Wanneer Marjan terugkomt van verlof, vraagt Luke haar dan eindelijk verkering. Marjan: “Toen we ervoor gingen bidden, werd het beeld van de handen werkelijkheid. Dat was zo bemoedigend!” Luke: “De volgende dag had ze het meteen over een trouwdatum. Mozes, wat snel! Maar uiteindelijk was dat niet raar; we werkten al zolang intens samen.”

‘We wilden wachten met zoenen tot onze trouwdag’

Daten gaat er in Papoea-Nieuw-Guinea heel anders aan toe dan in het westen. “Je moet altijd buiten zitten, zodat je ‘getuigen’ hebt dat je niet samen binnen bent”, vertelt Marjan. “Je hebt hier geen publieke plekken als cafés. We moesten altijd opletten wat we deden, we raakten elkaar ook niet aan.” Luke: “We wilden sowieso wachten met elkaar zoenen tot onze trouwdag, en dat hielp in deze cultuur. Daar kijken we heel blij op terug.”

Ring in een lunchbox

Luke_en_Marjan_4

Binnen een maand waren ze verloofd. Een ring vinden was nog niet zo makkelijk voor Luke. “Uiteindelijk heb ik iets via Skype besteld in Australië, en de piloot van de maatschappij hier heeft het in zijn lunchbox meegenomen.” De omgeving reageerde enthousiast op de verloving. Marjan: “De dominees en onze vrienden hier zeiden allemaal: ‘Hèhè, eindelijk!’ Ons team had het er wel moeilijk mee. Je noemt elkaar hier ‘broer en zus’, dus toen wij vertelden dat we wilden gaan trouwen, leek dat voor hen incest. Ze vonden het zondig, en hebben om vergeving gebeden voor ons. Uiteindelijk hebben we wel kunnen uitleggen dat het voor ons prima was en het ook Gods plan was.”

Drie bruiloften

Na drie bruiloften – in Papoea-Nieuw-Guinea, Nederland en Amerika – gaan ze wonen in het huis waar Marjan al woonde. Dat was eerst wel wennen. Luke: “Onze ministry was ons leven, en ineens moet je je tijd als stel gaan invullen. Je kunt niet op de fiets stappen en even weg, zelfs niet even een rustige wandeling buiten het centrum te maken – dat is te lastig, want als ‘witte’ val je overal direct op en trek je de aandacht. In Amerika kon ik zo het bos in lopen om te jagen, dat mis ik wel.” Marjan: “En je wordt hier opgevreten door de muggen – niet echt leuk en ontspannen. Het is wel een klus om te bedenken wat je dan gaat doen.”

Vertrouwend leven

Luke en Marjan hebben samen een dochtertje van anderhalf, Grace. Plannen om naar Nederland of Amerika te gaan hebben ze niet. Marjan: “We gaan waar God ons leidt. The best is to be in the middle of Gods will. Dat is onze focus. We hopen wel dat we op onze tachtigste nog steeds stapelgek zijn op elkaar – en nog steeds God dienen in de wereld.” Luke: “Maar ja, wie is dan tachtig, jij of ik? Wie duwt wie in de rolstoel? Haha.” In alles steunen Luke en Marjan op Gods soevereiniteit. “We hebben soms veel stress, met bijvoorbeeld paspoorten en visums. Maar in Hebreeën 11 staat het zo mooi: Abraham had ook geen land, en wachtte toch op het Beloofde Land. God was de bouwer. Het gaat om vertrouwen op Gods plan met je leven, ook als je niet ziet wat er om de bocht ligt.”

Nieuwsgierig geworden naar het werk van Luke en Marjan? Onze collega's van EO-Metterdaad hebben een tv-uitzending rondom het echtpaar gemaakt op hun werkveld in Papoea Nieuw Guinea. Bekijk de uitzending hier!

Geschreven door

Eline van Lindenberg

--:--