Marlies Medema: ‘Ik heb God leren kennen als liefhebbende Vader’
'Dan dacht ik ineens: o help, de opname!'
In haar jeugd ervoer Marlies Medema soms veroordeling. Was ze wel goed genoeg? Hoorde ze er echt bij? Ze is blij dat ze dat achter zich heeft kunnen laten, al verlangt ze soms terug naar de saamhorigheid van de Vergadering van Gelovigen, waarin ze opgroeide. “Wat ik het meeste mis? Het vierstemmig zingen.”
“Een sekte, zo noemde mijn man het eens gekscherend,” lacht Marlies vrolijk, als we in haar achtertuin de laatste zonnestralen van die dag meepikken. Zó zou de eindredacteur van Eva magazine de Vergadering van Gelovigen niet willen typeren. “Al snap ik dat er tradities zijn binnen ons kerkverband waar mensen uit andere kerken misschien raar tegenaan kijken."
Gehaakte keppeltjes
Een voorbeeld? “Op zondag zaten de mannen gescheiden van de vrouwen in de dienst. Vrouwen droegen een hoedje – van gehaakte keppeltjes tot grote hoeden met voile randjes – en veelal lange, wijdvallende rokken met daaronder sandalen. Veel vrouwen droegen hun haar lang.
Al was er wel verschil tussen de Open Vergadering en de Gesloten Vergadering. De Apeldoornse gemeente waar ik heen ging, behoorde tot de gesloten categorie. Strikter dan de Open Vergadering, maar voor een gesloten variant redelijk ruimdenkend. Het voelde als een veilig, warm nest.”
