Mineke komt uit een muzikaal gezin van negen: ‘Kerst was altijd een hoogtepunt’

‘’Het zingen hebben we geleerd van onze vader’’, begint Mineke haar verhaal. ‘’We waren thuis met negen kinderen, waarvan ik de jongste was. En naast pa en moe woonde er ook een oude oom bij ons.’’ Het grote gezin had het niet breed, maar haar familie maakte het altijd heel gezellig rondom kerstI. ‘’Het was allemaal zeer eenvoudig, maar eigenlijk waren we heel gelukkig. Mijn oom had een kwekerij bij ons huis met allemaal verse groente en fruit. En mijn moeder kon naast zingen ook heel goed koken, dus dat was altijd een feestje. Verder werd er met kerst niets hysterisch gedaan, want daar was geen geld voor.’’ Toch zijn het voor Mineke de meest dierbare herinneringen aan vroeger.

Foto's uit de oude doos.

‘Dan wisten wij het wel!’

‘’Kerst was voor ons altijd wel een hoogtepunt, want dan mochten we in de kerstnachtdienst zingen. Dat was anders dan een gewone dienst’’, gaat Mineke verder. Ook iedere verjaardag werd er door het muzikale gezin gezongen. ‘’Of na het eten. Dan zei mijn vader: ‘Zal ik een stukje uit de Bijbel lezen of gaan we zingen?’ Nou, dan wisten wij het wel’’, glimlacht Mineke.

Vreemde eend in de bijt

Bijna ieder gezinslid bespeelde wel een instrument. ‘’Een ukelele, mandoline of het orgel. Van alles kwam voorbij. We traden regelmatig op, maar de samenstelling is door de jaren heen wel veranderd.’’ Zo zijn twee broers van Mineke jong overleden en leven ook twee zussen en haar ouders niet meer. Maar dat betekent niet dat er niet meer wordt gezongen.

‘’Nadat mijn broers in het jaar 2000 vlak achter elkaar overleden, hebben wij met alle kinderen en kleinkinderen een cd gemaakt voor onze moeder. Hierop hebben we allemaal liedjes ingezongen die mijn broers mooi vonden. We organiseerden een cd-presentatie en veel mensen zeiden enthousiast dat we door moesten gaan met optreden.’’ Dus besluit Mineke samen met een aantal andere familieleden de close harmony groep ‘Metanoya’ op te richten. Dat betekent: ‘opnieuw geboren worden’. ‘’Deze club bestaat uit mijn zus met haar dochter, mijn zoon en dochter, een neef en nog een vreemde eend in de bijt, want één man die meezingt is geen familie. Maar, omdat hij er zo goed bijpast, valt dat niet op’’, lacht Mineke. ‘’Wat ik heel mooi vind, is dat op deze manier nog steeds in stand wordt gehouden waar we ooit als familie mee begonnen.”

‘Met Engels kunnen we het nog verbloemen’

‘Metanoya’ zingt vooral covers van bijvoorbeeld Casting Crowns en andere Amerikaanse gospelnummers. Daar gooien de leden vervolgens hun eigen sausje overheen. ‘’Altijd in het Engels, want we zijn Groningers en dan wordt Nederlands zingen lastig’’, lacht Mineke. ‘’Met Engels kan je dat nog verbloemen. We zingen altijd a capella of met een begeleidende piano. Dit om ons te onderscheiden van andere bands in de kerk en we merken dat mensen het als rustpunt ervaren.’’

De zanggroep treedt maximaal één keer per maand op. ‘’Dat vinden we voldoende. Daarnaast kijken we wat er op ons pad komt’’, geeft Mineke aan. ‘’Zo gaan we binnenkort bij een mevrouw in een verpleeghuis zingen, die altijd onze optredens in de kerk regelde. Zij heeft een hersenbloeding gehad en we wilden daarom iets voor haar doen.’’ Aankomende kerst staat er met ‘Metanoya’ geen optreden op de planning. ‘’Vorig jaar hebben we het heel druk gehad en ik ben zelf net geopereerd, dus ik doe even kalm aan.’’

Muzikale familiedag

Op één zus na, zingen er verder geen gezinsleden meer in de groep. ‘’Ook zijn er een aantal neven weggegaan door verhuizing of omdat ze andere dingen gingen doen. Maar op een familiedag zingen we nog samen’’, zegt Mineke. ‘’Dan is er meestal wel een piano aanwezig of de jongens nemen een gitaar mee en dan zingen we weer met z’n allen net zoals vroeger.’’ Mineke is heel dankbaar dat de muziek haar met de paplepel is ingegoten. ‘’Omdat je door de liederen die je zingt, de liefde van God kan laten zien.’’

‘Door liederen heen, zie je de liefde van God’

Mineke vindt zingen fantastisch en hoopt het nog lang te blijven doen. ‘’Vooral de kerstliederen zijn heel speciaal, die hebben altijd prachtige teksten. Alle christelijke feestdagen zijn belangrijk, maar kerst is echt een feest apart. Vol sfeer en je merkt dat iedereen er weer zin in heeft.’’ Zo ook Mineke zelf. Ze kijkt erg uit naar de kerstdagen met haar kinderen en kleinkinderen. En wie weet wordt er nog met elkaar gezongen.