Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Omgaan met verslaving: Hoe kom ik door die afkickhel

Deel:

Hanna is alcoholverslaafd. Ze vraagt zich af of ze er alleen bovenop kan komen of dat ze hulp nodig heeft om door de afkickhel te gaan. 

In de supermarkt hangt een papiertje op het mededelingenbord; valtraining voor senioren. Ik sta er even bij stil en mijmer er wat over. Want als herstellende alcoholverslaafde kan ik zelf ook wel wat valtraining gebruiken.

Dit vraagt bovenmenselijke inspanning

Het moet best lekker zijn om op zwakke momenten wanneer je dreigt te vallen, of al aan het neerstorten bent, toch nog invloed hebt op hoe en waar je terecht komt. Dat vraagt in mijn geval bovenmenselijke inspanning. Steeds weer faal ik en heb ik genade nodig om weer op te krabbelen. Ik klamp me vast aan het beeld van Jezus. Jezus is liefde. Hij is genade. Hij heeft me de motivatie om het steeds weer te proberen. Durf ik hem te betrekken in dit pijnlijke proces van herstel waarin ik onvermijdelijk fouten maak? Het is een strijd waarin het vaak weer fout gaat. Want als het weer misgaat is de afgang extra pijnlijk.

Los van Jezus

Los van Jezus lijk ik op een zich misdragend kind. Dat nog even extra wild om zich heen schopt in een machteloze, boze bui en alles alleen nog maar erger maakt. ‘Never underestimate a child’s ability to get into more trouble’. Het is bijna een vredig gevoel, want er lijkt nu niet heel veel meer van af te hangen wat je uitspookt. Ik ben terug bij af en de stap om desondanks weer op te krabbelen wordt met de keer groter. Totdat ik zo afgestompt raak dat het bijna automatisch gaat. Als een ritme. Het voelt vertrouwd en ergens geeft het zelfs zekerheid. Maar de godverlaten eenzaamheid die het met zich meebrengt…

Na een tijd ben ik zo druk met trucjes dat ik vergeet waar ik naar opzoek was. Contact met Jezus die staat te wachten om me veilig door elke afkickhel heen te slepen.

Zelfhulpwebsites

Tijdens mijn weg van herstel wil ik toch dicht bij Jezus proberen te blijven. Om dat concreet te doen valt niet altijd mee. Een christelijke zelfhulpsite weet raad: Bijbellezen en bidden is altijd goed. Maar lezen is mijn hobby niet, evenmin als het praten tegen iemand die niet fysiek tegenover me zit. De standaard routes naar contact met Jezus raken niet aan mijn interesses en zijn moeilijk te forceren in tijden van wanhopige nood. Andere websites met zelfhulpadviezen klinken hol. ‘Een dag, uur, minuut per keer. Je ritme doorbreken’. Na een tijd ben ik zo druk met trucjes dat ik vergeet waar ik naar opzoek was. Contact met Jezus die staat te wachten om me veilig door elke afkickhel heen te slepen.

Tijd voor volwassenheid

Hoe cliché het ook mag klinken, ik weet dat ik er niet alleen voor sta. Sterker nog, als ik gefocust blijf kijken zie ik dat Jezus mijn uitzicht op mijn halfslachtige verlangens grotendeels blokkeert. Het kan gevoelsmatig onuitstaanbaar zijn, Vaak verdwijn ik liever in de bagger dan dat ik strijdbaar met mijn onbewuste angsten om moet gaan. Maar ik zie in dat zwaarbevochten vrijheid en overwinning beter smaken dan instant fastfood. Echte honger kun je daar nooit mee stillen. Het is tijd om volwassenheid te forceren en minder te schoppen.

Noodlanding

Ik wil meer naar boven te kijken, ondanks dat dat het risico op struikelen mogelijk alleen maar vergroot en ik zomaar weer zou kunnen vallen.

Eric Hanson schrijft:

There is freedom waiting for you,
On the breezes of the sky,
And you ask “what if I fall?”
Oh, but my darling,
What if you fly?

Wat als ik val? Wat als ik vlieg? Ik stort nog regelmatig neer, maar de noodlandingen raken wat beter uitgevoerd en soms kan ik zelfs een doorstart maken – nog voordat ik gecrasht ben. Vrij leven, vliegen, en in ieder geval niet meer in vrije val neerstorten. Moet ik in dit alles vertrouwen op Jezus en hem in het proces toelaten? Kan ik pas succesvol zijn als ik zeker ben dat het gaat lukken? De bekende tekst uit Jesaja omschrijft dat zelfs een (al dan niet wanhopig) hopen op God genoeg is: ‘Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.” Jesaja 40:31. Vliegen als een arend dus. Met nieuwe moed beweeg ik weer voorwaarts. Kom maar op met die stormluchten.

Hanna is een pseudoniem. Haar naam is op de redactie bekend. 

--:--