Jan Willem verbouwt groente voor de voedselbank: ‘Ook mensen met weinig geld verdienen goed voedsel'

"De wereld een beetje mooier maken, dat is altijd mijn doel in het leven geweest. Tweeënhalf jaar geleden ben ik minder gaan werken. Onze kinderen waren het huis uit, dus financieel kon het. Ik besloot mijn tijd te besteden aan iets nieuws. Ik heb een jaar lang op de Eemlandhoeve in Bunschoten-Spakenburg geklust, een ecologische boerderij en een ontmoetingsplek, maar eigenlijk wilde ik iets doen voor mensen aan de onderkant van de samenleving. De eigenaar van de boerderij, Jan Huijgen, verkoopt biologisch voedsel. Dat is helaas niet te betalen voor mensen met een kleine portemonnee. Hij wilde iets doen met de Bijbelse opdracht om ‘de randen van de akker te laten staan voor armen en vreemdelingen’, zoals in Deuteronomium 24 vers 19 staat. Er lag bij zijn boerderij een halve hectare zonder bestemming. Het mooie is: mijn verlangen en zijn wens kwamen bij elkaar. Met een team van vier hebben we de Randakker opgezet, een akker waar we op biologische wijze voedsel telen voor de voedselbank. Ik ben daar de algemeen coördinator van.

Niet roekeloos zijn, maar ook niet te lang nadenken

Er is zoveel nood en zoveel te doen. Daarom eindig ik mijn gebeden altijd met de vraag of God mij wil helpen om tot zegen te zijn. En dan merk je dat er vanzelf dingen op je pad komen. Zo ging dat met onze pleegzoon uit Afghanistan die we in huis hebben opgenomen, en zo ging het ook met de Randakker. Mijn motto is: ‘doe het goede, punt’. Niet roekeloos zijn, maar ook niet te lang nadenken. Iemand in huis nemen of een project als de Randakker kun je nooit helemaal overzien. Maar zorgen voor elkaar en zorgen voor de schepping, dat zijn mijn drijfveren.

We verbouwen hier niet alleen voedsel, we bieden ook allerlei mensen een fijne werkplek. Asielzoekers en ex-verslaafden, maar ook vrijwilligers van lokale kerken of organisaties zijn welkom. Zo hebben we hier een bloedfanatieke vrijwilliger van 83 die volledig blind is. Hij werkt op zijn knieën en voelt dan wat onkruid is en wat niet. Zelf zit ik ook graag met mijn handen in de grond.

De Randakker is een bijzondere plek: het is een plek van hoop

Al doe ik ook meer werk eromheen: regelen, organiseren, bellen, fondsen werven. Vorige week hebben we een container laten plaatsen waarin we al het gereedschap kwijt kunnen. We kregen hem gratis; ik zie het niet als toeval dat mensen ons helpen.
De Randakker is een bijzondere plek: het is een plek van hoop. We zijn nog geen jaar bezig en sinds juni brengen we zo’n tien tot vijftien kratjes voedsel per week naar de voedselbank. En ondertussen gaat het hier bij de koffie over aardappelen én over het leven.”

W Randakker033.nl