‘Papa, hoe groot is de hemel?’

Prof. dr. Heino Falcke, die vorig jaar uitgebreid is geïnterviewd over zijn werk en zijn geloof door EO-Visie, schrijft hier vandaag over op zijn persoonlijke website. Een verkorte weergave van het gesprek tussen vader en zoon:

‘Oké, hoe groot is het heelal?’
“Heel groot. Laten we beginnen in onze eigen buurt. De afstand tussen Nederland en de maan is ongeveer 390.000 km. Stel dat je met je auto naar de maan toe kunt gaan. Dan moet je 135 dagen rijden, zonder één keer te stoppen om te rusten. Met een raket gaat het natuurlijk veel sneller. De astronauten hadden 40 jaar geleden maar 3 dagen nodig. En licht flitst binnen 1,3 seconde van de aarde naar de maan! Zelfs het licht heeft 8 minuten nodig om van de zon naar de aarde te komen. Maar de sterren zijn nog veel verder weg.”

‘Hoezo?’
“Kijk, elke ster is net zo’n zon als onze eigen zon. Sommige sterren zijn wel tienduizend keer helderder dan onze zon. Ze schijnen maar zwak, omdat ze zo ver weg zijn. Maar in werkelijkheid zijn ze ontzettend helder! De dichtstbijzijnde ster – Proxima Centauri – is 43 biljoen kilometer ver. Zelfs met de snelste raket die wij kunnen bouwen, heb je toch nog 75.000 jaar nodig om ernaartoe te gaan. Met je blote oog zie je maar 3000 sterren, maar in ons melkwegstelsel zijn er al meer dan 100 duizend miljoen sterren. Die staan gemiddeld op een afstand van ongeveer 30.000 lichtjaar van ons vandaan. Er zijn nog andere melkwegstelsels, met net zoveel sterren. Een ervan is erg dichtbij: het Andromeda melkwegstelsel – dat is maar 2,5 miljoen lichtjaar ver. Maar andere zijn miljarden lichtjaren ver weg.”

‘Waarom heeft God het heelal zo verschrikkelijk groot gemaakt?’
“Dat zou ik niet weten. Misschien zou God ons willen laten zien dat Hij, die alles geschapen heeft, nog veel schitterender en groter is dan zelfs dit ongelooflijk grote heelal.”

Prof. dr. Heino Falcke (1966, Keulen) is hoogleraar radioastronomie en astrodeeltjesfysica en verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij is bekend van zijn onderzoek op het gebied van zwarte gaten.

Tekst: Gert-Jan Schaap
Beeld: Nasa.gov