Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Pauline heeft acht dochters: ‘Het is één grote kakelende bende’

'Mijn man vlecht ook haren'

Samen nagels lakken, aan tafel praten over ongesteldheid en dansen en zingen in de woonkamer. Met acht dochters is het bij Pauline (38) en haar man René nooit saai in huis.

Deel:

Pauline en René hebben drie biologische dochters: Naomi (18), Elise (13) en Joëlla (11). Over Hope (4) en Djacky (2) hebben ze voogdij. Pleegdochters Daniëlle (23) en Jacey (22) wonen op zichzelf. Sinds een aantal maanden woont ook Kim* (16) bij hen in huis. En dat maakt acht!

Twintig kinderen

“We begonnen met pleegzorg net voor Joëlla geboren werd,” vertelt Pauline. “Ik weet nog dat René en ik de Bijbeltekst lazen: ‘Ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe’. We wilden handen en voeten geven aan ons geloof, zorgdragen voor mensen die het moeilijk hebben. Pleegzorg paste bij ons. Inmiddels hebben we zo’n twintig kinderen in huis gehad.” Daarin kozen ze bewust voor meiden. “We hebben weleens een jongetje opgevangen als baby, maar omdat we zelf alleen dochters hadden, paste dit beter bij ons. Vroeger wilde ik al een meidengezin – ik heb vier broers en was jaloers op mijn vriendin die drie zussen had.”

Tegelijk ongesteld

Pauline omschrijft haar gezin als gezellig, chaotisch, warm en liefdevol. “Iedereen leent kleren van elkaar, ze tutten samen, er wordt gedanst, gezongen en gekletst. Iedereen praat door elkaar heen. Echt een kippenkot, een kakelende bende! Het zijn meisje-meisjes. Zo praten ze aan tafel bijvoorbeeld vaak over verliefdheden, wat er gekocht gaat worden van het kleedgeld en ongesteldheid. Op den duur zijn ze tegelijk ongesteld – dan vliegt het maandverband erdoorheen en is het héél veel thee en chocola.”

René kan ook haren vlechten

De meiden kunnen het goed vinden samen. “Ze delen veel en helpen elkaar, zoals wanneer ze verliefd zijn. Hoe verover je je crush, hoe moet je reageren op zijn berichtje? Dan overleggen ze wat ze terug moeten sturen. Ik kan daar echt van genieten. Soms doen ze heel dramatisch, roepen ‘Ik ben er helemaal klaar mee!’ en gaan op de grond liggen. Daar moet iedereen dan hard om lachen. Als er onenigheid is, mogen ze geen vriendinnen uitnodigen tot het weer is bijgelegd. Dat werkt goed. Ik verwacht het ook van ze: we zijn met z’n allen verantwoordelijk dat iedereen een leuke jeugd heeft. Soms is dat moeilijk, omdat pleegkinderen vaak een andere opvoeding hebben gehad en bijvoorbeeld minder praten over hun problemen. Maar daar ben ik best confronterend in.”

Vader René vindt het niet jammer dat hij geen zoon heeft. “Hij vindt het juist leuk. En als een dochter met een vriendje thuiskomt, geeft dat weer een nieuwe dynamiek. De meiden adoreren hun vader. Uiteraard kan hij ook haren vlechten.”

Bijbel

Iedere avond eet het gezin samen. “We hebben geprobeerd Bijbel te lezen aan tafel, maar dat werkte niet. De Peuterbijbel is te kinderachtig voor die van elf, en dan heb je ook nog drie pubers… Wel bidden we samen, dan verwacht ik dat iedereen stil is. Ik besteed veel aandacht aan het op bed leggen, dan bid ik met ieder kind. De pleegkinderen laat ik daarin vrij, daar zijn ook afspraken over met de pleegzorginstantie. Onze eigen meiden dwing ik er ook niet toe, maar ik moedig ze wel aan. Ik zorg dat er boekjes zijn en probeer hen te leren om voor elkaar te zorgen en hun geloofsleven uit te bouwen.”

Apart bidden

Paulines tips voor een groot meidengezin? “Privéaandacht is essentieel. We proberen met iedereen een-op-een iets leuks te doen, zeker twee keer per jaar. Bijvoorbeeld naar de bioscoop of uiteten.

Ik probeer voor elk kind apart te bidden

Daarnaast is humor heel belangrijk. We lachen veel dingen weg waar ik eigenlijk boos om zou moeten worden. Niet overal een drama van maken, dat is mijn sleutel.

Ten slotte het belangrijkste: elke dag bidden voor je kinderen. Ze hebben het nodig. Ik probeer voor elk kind apart te bidden. Als mijn man naar zijn werk rijdt, zegent hij de kinderen in de auto. Dat merk ik ook. De kracht van gebed is zo groot!”

*Om veiligheidsredenen wordt de echte naam van Kim niet weergegeven.

Lees hier ook een interview met Ytje, die vijf zonen heeft: "Alles moet fysiek."

Geschreven door

Eline van Lindenberg

--:--