Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Predikant Wilbert Dekker: ‘Soms houdt God een andere preek dan ik had bedacht’

Wilbert Dekker is al tien jaar predikant in Kampen. Toch moet hij elke keer weer een drempel over wanneer hij moet voorgaan in een kerkdienst. Wat hem helpt? Voordat hij de preekstoel opgaat, bidt hij altijd een vast gebed.

Deel:

“Sommige mensen zijn van nature heel charismatisch en extravert. Ik heb dat minder. Ik kan niet zeggen dat ik nou heel zenuwachtig ben voor een dienst, maar ik vind het wel iedere keer heel wat om daar te staan. Het is enerzijds een plek waar je in een toga staat – dat lijkt dan een soort onkwetsbaarheid, maar het is juist een kwetsbare positie die je hebt. Ik merk dat ik steeds opnieuw een drempel over moet. Tegelijkertijd is voorgaan in een kerk het allermooiste wat er is. Ik zou niet anders willen.”

Gebed voor de dienst

“Voordat de dienst begint bid ik altijd een gebed. Het geeft mij moed om de dienst te leiden en geloof dat God mij geeft wat nodig is. Er zijn vier elementen die in dat gebed terugkomen. Het eerste is dat ik bid voor Gods zegen voor iedereen en ook voor mij persoonlijk. Als tweede bid ik om een speciale zegen voor iedereen die een taak te vervullen heeft: de organist, de ouderlingen en diakenen, de koster, de leiding van de kinderkerk en de mensen achter de beamer. Vervolgens bid ik om vergeving. Ik ga bijvoorbeeld na waar ik die week mezelf heb gezocht in plaats van de ander of God, of waar ik hoogmoedig was. Dat zijn bij uitstek dingen die voor een predikant op de loer liggen.”

‘Open mijn lippen’

“Het vierde element is het gebed om de leiding van de Heilige Geest bij wat ik ga spreken. Dat sluit ik altijd af met een zin uit Psalm 51:

Psalm 51

Dan zeg ik in stilte ‘amen’ en ga ik de kansel op.”

Een andere preek

“In mijn werk ervaar ik ook echt de leiding van God. Soms houdt Hij net een iets andere preek dan ik had bedacht. Dan komen mensen na de dienst naar me toe en zeggen ze: ‘Wat mooi dat je dit of dit gezegd hebt, dat had ik net nodig om te horen.’ Soms denk ik dan: dat was helemaal niet het doel waarmee ik de preekstoel op klom of dacht te hebben gezegd. Maar dan heeft de Heilige Geest blijkbaar de preek gehouden die de mensen nodig hadden. Dat is ook wat ik verlang met dit gebed.”

Wat zou God nu van mij vragen?

Aandachtig leven

“Gebed is voor mij de ademhaling van de ziel. Het is iets waar je eigenlijk de hele dag uit leeft. Dat heeft ook veel te maken met open oren hebben voor wat God jou wil zeggen op een dag. Biddend leven is aandachtig leven. Dan kun je zelf honderd plannen hebben, maar het is beter om jezelf daarin ook af te vragen: wat zou God nu van mij vragen? Dat is ook lastig, want ik hoor het mezelf zeggen en toch ga ik ’s avonds ook weleens voor Netflix hangen. En ik denk niet dat God dat op dat moment van mij vraagt. Dus het is ook niet altijd zo hooggespannen. Maar ik denk dat gebed ervoor zorgt dat, te midden van alles wat jouw aandacht vraagt, er ruimte is om de stem van God te horen in je leven.”

Foto Wilbert Dekker: Rein Teune

Geschreven door

Christianne Scholtens

--:--