Rob Favier is na hartinfarct weer helemaal terug

In mei van dit jaar kreeg Rob Favier een hartinfarct toen hij door de polder fietste. De zanger en spreker kijkt nu terug op een donkere periode in zijn leven, waarin hij bijzondere 'knipogen van God' kreeg. Zaterdag is Rob, die weer volop door het land trekt, te gast bij Mirjam Bouwman en Henk van Steeg in het EO-programma Nederland Zingt.

Ondanks een hartinfarct, inmiddels vijf jaar geleden, staat Rob Favier opgewekt in het leven. Hij leeft gezond, geniet van zijn werk en sport drie keer in de week. Maar dan gaat het op 3 mei van dit jaar toch mis als hij door de polder fietst. “Opeens ontwaakte ik op straat doordat iemand me reanimeerde.” Zijn sporthorloge heeft het hele incident geregistreerd. “Je ziet mijn gebruikelijke hartslag tijdens het sporten opeens naar nul gaan. Een halve minuut later komt mijn hart langzaam weer op gang.”

'Toevalligheden' regen zich aaneen

“Wat er precies misging, zullen we nooit weten. Het was dezelfde kransslagader als toen. Een chip in mijn borstkas houdt nu mijn hartslag bij," legt Rob uit. "Met mijn schouder, die ik gebroken heb, komt het niet meer helemaal goed. Dus heb ik gewoon mijn bewegingen wat aangepast. Ik mag gelukkig weer optreden en dat doe ik als vanouds, met veel plezier.”

(Tekst loopt door onder de foto.)

Ook vertelt Rob Favier graag over de knipogen die hij ervoer toen hij in de kreukels lag. “Het was in de eerste lockdown, waarin ik als muzikant erg beperkt werd in mijn mogelijkheden. Ik zat niet goed in mijn vel en leek God ook een beetje kwijt.” Meteen na zijn val regen ‘toevallige’ gebeurtenissen zich aaneen.

Reanimatie

“Om te beginnen was er de engel die achter me fietste: een vrouw uit Goudriaan die met haar man op pad was. En er kwam ook nog een man uit Ottoland helpen. Later vertelde ze me dat ik al de vierde persoon ben die ze heeft gered. De volgende knipoog kwam al toen de broeder me in de ambulance schoof. ‘Ben jij Rob Favier van die oudejaarsconference?’ vroeg hij, voordat hij me – samen met zijn eveneens gelovige collega – naar het ziekenhuis reed. Ook via hen ontmoette ik God.”

Er fietste een engel achter me toen ik viel

“In het ziekenhuis kreeg ik een appje van pianist Jan Willem van Delft, mijn vaste begeleider. Hij had een variatie van ‘O Jezus, hoe vertrouwd en goed’ voor me ingespeeld. Een geliefd nummer, het staat zelfs – wat ik hem nooit verteld heb – op het lijstje liederen voor mijn begrafenis.” Een nieuwe knipoog ontving Rob drie dagen later van zangeres Leonie van den Berg, die ‘Groot is Uw trouw, o Heer’ voor hem had ingezongen. “Dat staat op hetzelfde lijstje, en is al twintig jaar mijn lijflied.”

'Veilig in Gods armen'

“Sorry, ik ben kletskous van beroep,” zegt Rob, die weer vol energie zit, maar ook beseft dat hij afhankelijk is van God. “Iemand uit mijn vriendenkring vertelde me kortgeleden dat ze kanker heeft. Natuurlijk bidden we dan om genezing. Maar het allerhoogste gebed is dat je je aan God mag overgeven. Dan weet je je veilig in Zijn armen, wat er ook gebeurt.”

Beeld: Tobias Huizing