Ruth Stoorvogel: 'Van dat dienen heb ik veel geleerd'

Henk en Ruth verzetten samen bergen werk. Henk veelal op de voorgrond (onder andere bij de gemeente Vrije Evangelisatie Zwolle), Ruth meer op de achtergrond. “Mijn moeder zei destijds, toen ik thuiskwam met Henk: ‘Ruth, weet je waar je aan begint? Want deze jongen is niet zomaar een jongen.’ Daarin heeft ze gelijk gehad. Er ligt een zalving op Henks leven, en mijn moeder voorzag dat me dat offers zou kosten. Het heeft me ook offers gekost: achter de schermen is het keihard werken. Maar ik heb veel geleerd van dat dienen, van die tweede viool spelen naast Henk. Het heeft mijn karakter gevormd, en ik ben hartstikke gelukkig met hem.”

In geen tijden heb ik me zo onbekwaam gevoeld

Sinds dit jaar is Ruth raadslid bij de gemeenteraad in Zwolle. “Ik stond in 2014 op plaats 19 en had nog gevraagd: ‘Dat is een veilige plek, toch?’ Maar wat nooit eerder was vertoond, gebeurde toch: ik kreeg zóveel voorkeursstemmen dat ik op de tweede plek eindigde! Ik kon toen, in dat jaar, echt de raad niet in, maar toen ik vorig jaar opnieuw werd gevraagd, heb ik wel ‘ja’ gezegd. Ik heb dus mijn eerste jaar gemeenteraad achter de rug. In geen tijden heb ik me zó onbekwaam en afhankelijk gevoeld, maar ik geniet er ook van. Daarom wil ik christenvrouwen uitdagen om te overwegen of raadswerk iets voor hen is!

Mode

Het werk in de gemeenteraad is zo afwisselend en je kunt echt verschil maken. Je moet je inleven, je mening verwoorden, anderen overtuigen, knopen doorhakken… Vrouwen en moeders oefenen deze vaardigheden continu in hun dagelijks leven. Daarmee hebben ze al belangrijke ervaring op zak. Bovendien: in de raad kom je mensen tegen die nog nooit een christen hebben ontmoet, laat staan ermee samengewerkt. Een leuk voorbeeld: laatst ging ik met Henk naar Milaan om een kerk te trainen. Ik sprak daarover met een fractiegenoot en een jongen van de VVD hoorde ons half. ‘O, leuk, Milaan!’ haakte hij in. ‘Doe je wat in de mode?’ ‘Nee, we trainen daar een kerk,’ en ik vertelde nog wat meer. Op zo’n manier kunnen we ontspannen contact maken en samenwerken met mensen die we anders nooit zouden ontmoeten.”

Ik probeer me te oefenen in luisteren naar Gods stem

“Natuurlijk is het raadswerk erbij druk. Mijn leven is onwijs vol. Maar toch ervaar ik dat ik in de sweetspot van Gods wil sta. Hij heeft een plan en ik mag gehoorzamen. Dat doe ik met vallen en opstaan. Bij de keuzes die ik maak, probeer ik me te oefenen in het verstaan van Gods stem. Mijn ervaring is dat je zijn stem in je wandel met Hem steeds beter leert herkennen. Wanneer je in het centrum van Gods wil staat, ervaar je een bijzondere vrede in je hart. Zelfs wanneer bepaalde keuzes rationeel heel onlogisch lijken. Vaak heeft het luisteren naar Gods stem weinig met logica te maken, maar alles met onvoorwaardelijk vertrouwen.

Knikkende knieën

Voor de Bijbelse Ruth was het menselijk gezien zoveel logischer geweest om met haar schoonzus Orpa terug te gaan naar haar familie en te blijven wonen in Moab. Maar God had een ander plan en zij verstond zijn stem. Ze wist wat ze moest kiezen. En God volgen is niet alleen met knikkende knieën, maar ook met veel vreugde en plezier! God kent mij beter dan ik mezelf ken en weet wat ik nodig heb om vrucht te kunnen dragen, om te kunnen groeien. Iets wat ik vaak pas achteraf zie. Maar juist dit maakt het leven met Hem zo uitdagend en boeiend.”

Tekst: Carola van Ruiswijk
Fotografie: Ruben Timman

Lees ook: 'Dienen heeft een zweem van onderdanigheid. Dat is jammer'