Van vijanden naar hechte vriendschap door één gebed

Danielle: “We zijn van echte vijanden naar ontzettend goede vriendinnen gegaan, door een Goddelijke interventie. We dachten van alles over elkaar en wat we individueel ook probeerden, de verdeeldheid werd alleen maar groter. Hetty was ‘hoofd muziek’ bij ons in de gemeente. Ze zong mee in het muziekteam. Ik was ‘hoofd programma’, we moesten dus veel samenwerken. Van vriendschap was geen sprake, er heerste zelfs angst voor elkaar.”

'Satan weet precies wie hij uit elkaar moet houden, omdat hij weet hoeveel kracht er in vriendschap kan zitten’

Hetty: “Tijdens vergaderingen praatte Danielle het meest, daardoor kreeg ik het gevoel dat ze iets door mijn strot wilde duwen, en non-verbaal maakte ik duidelijk dat ik daar niet in mee ging.”

Danielle: “Hetty bewoog echt nooit mee met wat ik voorstelde. Ik werd er wanhopig van. Zo zat ik een keer huilend in de auto terug naar huis. Ik voelde me afgewezen door Hetty.”

Hetty: “We dachten allerlei nare dingen over elkaar en konden elkaar ten diepste niet verdragen. We hadden er op onze eigen manier allebei last van, maar welke pogingen we ook deden, het werd er niet beter op. Pogingen om elkaar met rust te laten, draaiden ook uit op teleurstelling, want we hadden allebei een plek in de kerk waar je niet om elkaar heen kon.”

Vreselijk naar mens

Danielle: “Tijdens een kerkdienst werd het aangemoedigd om te bidden voor de mensen met wie je niet door één deur kon. Omdat ik er ook tíjdens onze diensten last van had, ben ik gaan bidden: ‘Heer, wat ziet U als U naar Hetty kijkt? Ik zie echt een vreselijk naar mens die mij alleen maar af wil breken en uit wil sluiten. Wat ziet U?’”

Hetty: “Enkele weken later, tijdens een zondagsdienst, stond ik op het podium als zangleidster. Danielle zat in de zaal. We zongen het lied ‘Toon mijn liefde aan de ander, heb elkaar lief, zo heb ik ook jou liefgehad’. Bij het zingen van deze zinnen vingen onze blikken elkaar en we keken elkaar strak aan. Het was alsof er een doek van ons afgenomen werd. Er gebeurde zoiets bijzonders toen we het zongen. Na de dienst appte ik Danielle een hartje met daarbij het woord ‘Zus’. Zo zag ik haar vanaf dat moment echt.”

Danielle: “Ik appte terug: ‘Je weet niet hoeveel dit voor mij betekent’. Diezelfde maandag spraken we af. We hebben in de tuin gezeten en open gepraat over onze pijn. Heel kwetsbaar, maar het kon ineens. We hebben samen gebeden en vanaf dat moment was er een échte vriendschap.

‘Onze relatie heeft een ommekeer van 180 graden gemaakt’

Hetty: “Het bijzondere eraan was dat we geen tijd nodig hadden om iets op te bouwen. Het was alsof we elkaar al kenden. Alles wat daarvoor was geweest, is in dat ene moment verdwenen, als sneeuw voor de zon. We hoefden niks uit te praten, alles was goed. Er was in één moment een vertrouwen dat normaliter jaren nodig zou hebben, zeker gezien de relatie die we tot dan toe hadden gehad.”

Danielle: “Op de laatste conferentie waar we waren, werden we voor de grap ‘Petrus en Johannes’ genoemd. We gingen ons verdiepen in beide personen en herkenden ons erg in de karakters. Het bijzondere is dat Petrus en Johannes pas gingen samenwerken nadat de Heilige Geest over hen was gekomen. Daarvoor, in de Evangeliën, lees je nooit dat ze samen dingen deden. Behalve wanneer Jezus het echt van hun vroeg. Maar vanaf het moment dat de heilige Geest over hen is gekomen, ontstond een vriendschap en gingen ze elkaars kracht waarderen. Vanaf Handelingen 3 trekken ze steeds samen op en hebben ze elkaar nodig. Dit is zo herkenbaar voor ons!”

Hetty: “Onze relatie heeft een ommekeer van 180 graden gemaakt en we hebben nooit meer gedacht: ‘Hier gaan we weer, ze vervalt weer in haar oude gewoontes’. We halen nu de beste kanten in elkaar naar boven en moedigen elkaar aan om onze onzekerheden te overkomen.”

Gods bril

Danielle: “Het gekke is dat we allebei gewoon hetzelfde zijn gebleven, zoals voordat we vriendinnen werden. We zijn niet veranderd. God heeft ons alleen Zijn bril gegeven om te laten zien hoe Hij naar de ander kijkt. En Hij vindt ons goed zoals we zijn. Alleen wijzelf moesten dat nog van elkaar leren zien.”

Hetty: “Satan weet precies wie hij uit elkaar moet houden, omdat hij weet hoeveel kracht er van sommige vriendschappen uit kan gaan.”

Danielle: “Als zussen kun je elkaar proberen uit de weg te gaan. Maar wat als God juist wil dat jullie elkaar leren kennen, elkaar gaan zien? Aan onze onderlinge liefde zullen de mensen zien dat wij volgelingen van Jezus zijn! Het is ons gebed dat meer zussen aan God gaan vragen wat Hij ziet, als Hij naar ze kijkt. Laat je verrassen door wat God je dan zal laten zien!”

Lees hier een ander interview met Daniëlle: ‘Ik begon mijn eigen fair trade kledingmerk’