Voor­jaars­schoon­maak

Door het felle zonlicht zie ik op alle muren die een paar maanden geleden nog smetteloos wit waren, smoezelige kindervingerafdrukken staan. Maar ik ben toch veel liever buiten bezig.

Op straat is een extra schoonmaak helemaal niet nodig, want elke week wordt de straat hier schoongespoten. Een tankwagen gevuld met water rijdt dan door de straat en de persoon die ervoor loopt, spuit met een slang de hele straat en het trottoir schoon. Sommigen nemen hun taak heel serieus en nemen gelijk ook nog wat smerige bumpers van geparkeerde auto’s mee. Toen we hier net woonden, vond ik het allemaal nogal overdreven en waterverspilling, maar nu zie ik het nut er wel van in. Er wonen hier net zoveel honden als mensen in de straat en de muren rondom de huizen grenzen direct aan de stoep, dus een hond kan niet anders dan op de stoep zijn behoefte doen. Het vaste deel wordt met de bekende zakjes opgeraapt, maar het vloeibare deel laat een smerige gele vlek achter op de anders zo smetteloos schone Madrileense straten. Ook het stof en stuifmeel wordt van de straten gespoten en al dat water is ook weer fijn voor de bomen die in vakken tussen de stoep zijn geplant.

Voordat de tankwagen komt, loopt er altijd een schoonmaker door de straat, gewapend met kliko, bezem, stoffer en blik, om alvast het grotere vuil weg te halen. Wat niet nodig is, want er ligt hier zelden troep op straat. Dat komt misschien ook wel doordat we dagelijks onze drie kliko’s aan de weg mogen zetten. Het kleurenspectrum is hier net anders, want oranje is geel, groen is de bruine en grijs is de oranje.

Zo georganiseerd als het op straat is, zo’n troep lijkt het nu wel in huis te zijn. Maar ik wil niet binnen schoonmaken als ik ook de rozen kan snoeien, oude dennennaalden kan opharken en onkruid kan wieden. Ook moet ik echt nog wat plantjes zaaien, zodat ik er in de zomer fleurig bij zit. Daarnaast wil ik het kunstgras schoonmaken en aanvegen. Hoewel ik zelf niet meteen voor het plastic groen zou kiezen, ben ik er toch wel blij mee, aangezien de kinderen er heel graag spelen. Huisbaas Jorge heeft al een paar keer aangeboden dat hij wel wilde snoeien en dat zijn zoon het kunstgras wel even met de hogedrukreiniger kon doen, maar ik denk dat een hogedrukreiniger het ‘gras’ stuk zou maken. En leuke tuinklusjes doe ik zelf wel. Daarom bedank ik hem vriendelijk voor zijn aangeboden hulp.

Jorge heeft in mij inmiddels een dankbare afnemer gevonden voor de palmen en andere planten die hij overheeft uit zijn eigen tuin. Hij heeft de laatste weken al wat stekken gebracht. Maar door al dat gewroet in de tuin komt er helemaal niets terecht van mijn schoonmaakplannen voor binnen. Misschien ook niet zo erg, nu de dagen weer warmer en langer worden. We blijven gewoon meer buiten en in het najaar – als het licht niet meer zo fel is – zie ik die vingers op de binnenmuren toch niet meer.