'Wat als God gebruikgemaakt heeft van de evolutie?'

Lang geleden had ik op de basisschool een meester met wel héél dubieuze standpunten. Meester Geervliet, met zijn rode baard en zijn Noord-Hollandse accent, vertelde op school over de schepping, en zei erbij dat het ook zou kunnen dat God misschien wel gebruik had gemaakt van evolutie.

Evolutie? Wij van de School met de Bijbel waren diep verontwaardigd. We waren nog maar acht jaar, maar we wisten heel zeker dat meester Geervliet het helemaal bij het verkeerde eind had. Evolutie. Hoe haalde hij het in zijn hoofd? Er stond toch heel duidelijk in de Bijbel dat God in zes dagen alles gemaakt had? Klaar.

Een paar jaar geleden bezocht ik een gereformeerde basisschool. Het was in de tijd dat ik samen met wetenschapper Cees Dekker een kinderboek over geloof en evolutie had geschreven. Ik vertelde de kinderen over de enorme afstanden in het heelal, over sterren en planeten en meteorieten, en over God die alles gemaakt had. De kinderen waren onder de indruk. Ik vroeg voorzichtig: “Wat zouden jullie zeggen als er een professor bij jullie in de klas kwam die zei dat God gebruik heeft gemaakt van evolutie?” De kinderen hoefden er niet lang over na te denken. “We zouden zeggen dat hij liegt!” “We zouden zeggen dat hij weg moest gaan.”

Ik begreep ze. Ik voelde wat zij voelden. Alsof er iemand een aanval deed op de betrouwbaarheid van de Bijbel. Alsof iemand je geloof in God onderuit probeert te trekken. Jarenlang heb ik, bang om mijn geloof te verliezen, geweigerd om me te verdiepen in de oerknal, in de evolutietheorie. Maar dankzij christelijke wetenschappers als Cees Dekker, die een onbevangen, vrolijk en rotsvast geloof moeiteloos combineren met wetenschap (inclusief oerknal en evolutie) begon ik me af te vragen of je het begin van de Bijbel niet anders zou kunnen lezen. Als een loflied op de Schepper, geschreven in een taal die zelfs een kind kan begrijpen.

Mijn geloof is nu heel anders dan toen ik op mijn achttiende belijdenis deed. God is alleen maar groter geworden.