'Wat doen we hier eigenlijk met onze kids?'
12 oktober 2022 · 11:03
Update: 21 november 2024 · 07:41
Regelmatig hoor en ruik ik van alles als ik onze gezamenlijke achtertuin in stap. In vele talen en volumes klinken er allerlei gesprekken vanuit de ramen.
Vaak wordt er gebeld met het thuisfront of wordt er gelachen of gekibbeld tijdens het koken. Maar regelmatig zijn het ook gebeden die me om de oren vliegen. Iets aan de toon en de cadans maakt dat ik het herken. En geloof mij: daar word je dan even stil van. Mama’s zonder huis die hun leed uitstorten. De hemel urenlang bestormen voor een sociale huurwoning. Die gek worden van de lange wachtlijsten, de krapte, de ruzies. Vrouwen die smeken en vragen...
Vragen zat. Hoe langer we hier wonen, hoe minder we ervan snappen. En je wilt graag een oplossing. Een antwoord. Maar dat antwoord komt niet uit de lucht vallen.
Wat wél uit de lucht kwam vallen... Er werd ’s avonds laat op een van de huizen van ons rijtje geschoten. De dreiging hing al weken in de lucht, want een van de mama’s had foute contacten en de boel was geëscaleerd. We waren er kapot van.
Wees gerust: niemand werd geraakt. Maar geloof mij: zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik weet nog goed dat ik zat te shaken op de bank, nadat ik direct na het schieten via de achtertuin had gecheckt hoe het was met de buren. Het voelde alsof er iets was geknakt.
In het begin durfden wij niet eens meer voor onze huizen langs te lopen. De politie regelde camera’s. We hadden meetings met wijkteams. Toch bleef – en blijft – de angst op gekke momenten de kop opsteken. Het nestelt zich in je lijf en ontvlamt bij het minste of geringste.
Wat doe je dan? Wegwezen hier? Wij kúnnen tenminste weg... En wat doen we hier eigenlijk met onze kids? Eerlijk gezegd weten we het niet. Een Nigeriaanse dominee zei laatst tegen mij: “Heb je God die vraag gesteld?” en: “Heb je met die vraag geleefd?” Have you asked God that question?
Nou, dat leven met de vraag is misschien een goede samenvatting van het leven hier. En wellicht is dat al genoeg.
Misschien is dat een soort constant bidden?
Meest gelezen
- Vincenza La Porta is de nieuwe directeur-uitgever van het Nederlands Dagblad: ‘Ik voel mij bevoorrecht’
Vincenza La Porta is de nieuwe directeur-uitgever van het Nederlands Dagblad: ‘Ik voel mij bevoorrecht’
- Paul is er een van een vierling, maar: ‘Ik hoefde niet te vechten voor mijn eigen identiteit’
Persoonlijk verhaal
Paul is er een van een vierling, maar: ‘Ik hoefde niet te vechten voor mijn eigen identiteit’
- Het hart van Wilma Veen stopte er meerdere keren mee
‘Na zo veel hartstilstanden is mijn leven een groter wonder dan ooit’
Het hart van Wilma Veen stopte er meerdere keren mee
Lees ook
- Column Elbert: Kikkervisjes als huisdier – van schattig tot luguber
Elbert vertelt over een natuurles in huize Smelt
Column Elbert: Kikkervisjes als huisdier – van schattig tot luguber
- Boek Life Rules bij jou op locatie! | LIVE Rules
Life Rules komt naar je toe!
Boek Life Rules bij jou op locatie! | LIVE Rules
- Jurjen ten Brinke: Laten we daarom het goede doen
De Bijbel Open
Jurjen ten Brinke: Laten we daarom het goede doen
Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief
Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.
Lees onze privacyverklaring.