Willem-Alexander bezoekt Israël

Want in 1945, 75 jaar geleden, riep Indonesië eenzijdig de onafhankelijkheid uit. Nederland accepteerde dit niet: pas in 1949 stonden wij toe dat Indonesië onafhankelijk zou zijn. Juliana heeft daar destijds voor getekend, en het moment uit 1945 werd nooit erkend. Dat Willem-Alexander juist in 2020 – het jaar waarin Indonesië 75 jaar onafhankelijkheid viert – op staatsbezoek gaat, vind ik een mooie geste. Het zegt: we accepteren jullie daad en dat laten we zien door op bezoek te komen als jullie feestvieren.

Verder besteden we binnenkort aandacht aan een internationale generatie royals die steeds ouder wordt. Mensen zijn broos en kwetsbaar. Maar onze Beatrix, die eind deze maand haar 82e verjaardag viert, maakt een fitte indruk. Bij haar bezoek aan de Bovenwindse Eilanden maakte ze met behulp van nordic walkingstokken grote wandelingen. Toen ze het laatste stukje naar de luchthaven met de auto zouden afleggen, zei ze: ‘Nee hoor, ik ga lopen.’ Haar gevolg, dat ook al op leeftijd is, baalde. Zij moesten opeens ook lopen!

Tot slot is het nog steeds het jaar van 75 jaar vrijheid. Daarom bezoekt de koning deze maand nog een grote Holocaustherdenking in Jeruzalem, het World Holocaust Forum. Het is bijzonder dat Willem-Alexander naar Israël gaat. Hij zal namelijk niet snel een staatsbezoek aan dit land brengen. Politiek gezien ligt dat gevoelig, want moet hij dan wel of niet naar de Palestijnse gebieden? Dat hij nu toch gaat, voor zo’n belangrijke herdenking, is voor Blauw Bloed dus extra speciaal.